Όταν ο Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήταν λίγοι οι ηγέτες χωρών της Δύσης που δυσανασχέτησαν. Μόλις, μάλιστα, δήλωσε πως επιθυμεί 5% του ΑΕΠ των χωρών του ΝΑΤΟ να δοθεί στην άμυνα, πολλοί το θεώρησαν ανέφικτο και ετοίμαζαν αντάρτικο.
Η πρόσφατη Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Χάγη δεν ήταν απλώς μία ακόμα συνάντηση ηγετών. Ήταν η σκηνή όπου ο Ντόναλντ Τραμπ φόρεσε τον μανδύα του αρχηγού της Δύσης. Παρά τις αρχικές αμφιβολίες, η στάση του και οι αποφάσεις που πάρθηκαν επιβεβαίωσαν ότι ο Τραμπ δεν είναι απλώς ένας παίκτης, αλλά ο μαέστρος της Δυτικής Συμμαχίας.
Ο Αμερικανός πρόεδρος έφτασε στη Χάγη έχοντας μόλις πετύχει μια εύθραυστη εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Η απαίτησή του για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ από τα μέλη του ΝΑΤΟ –από το προηγούμενο 2%– δεν ήταν απλώς μια πρόταση προς συζήτηση. Στην πραγματικότητα ήταν ένα τελεσίγραφο. Και η Δύση υπάκουσε. Οι ηγέτες αναγνώρισαν ότι χωρίς την πίεση του Τραμπ αυτή η «ιστορική» απόφαση δεν θα είχε ληφθεί. Ο Μαρκ Ρούτε, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, τον αποκάλεσε χαριτολογώντας «μπαμπά». «Το είπε με στοργή», είπε, και η αίθουσα γέλασε. Το γέλιο, βέβαια, έδειξε πως όλοι το αποδέχονται.
Η δέσμευση για 3,5% σε βασικές αμυντικές δαπάνες και για 1,5% σε υποδομές ασφάλειας έως το 2035 είναι η απόδειξη ότι ο Τραμπ κατάφερε να ενώσει μια συμμαχία που έτρεμε στην ιδέα της αποχώρησής του. Ακόμα και η Ισπανία δεν μπόρεσε να σταματήσει το κύμα. Ο Τραμπ, με την απειλή εμπορικών κυρώσεων, έδειξε ότι δεν παίζει με συμβιβασμούς όταν πρόκειται για την ασφάλεια της Δύσης. Όπως άλλωστε δήλωσε «το ΝΑΤΟ δεν είναι αρπαχτή, αλλά ιστορική νίκη για τον δυτικό πολιτισμό».
Η στάση του απέναντι στην Ουκρανία, αν και πιο συγκρατημένη, δεν πέρασε απαρατήρητη. Η συνάντησή του με τον Ζελένσκι και η υπόσχεση για περισσότερους Patriot υποδηλώνουν ότι, ενώ κρατά ανοιχτό δίαυλο με τη Μόσχα, δεν εγκαταλείπει την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Οι αμφιβολίες για την αφοσίωσή του στο Άρθρο 5 διαλύθηκαν όταν δήλωσε: «Είμαστε μαζί τους μέχρι τέλους».
Ο Τραμπ, με τα απρόβλεπτα του χαρακτήρα του, έδειξε ότι η Δύση υπό την ηγεσία του δεν είναι απλώς ενωμένη, αλλά έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε απειλή, από τη Ρωσία μέχρι το Ιράν. Και αυτό είναι ηγεσία.
