Συγκρατώ μια ατάκα από την ομιλία του πρωθυπουργού κατά τη συζήτηση της (πανηγυρικώς απορριφθείσας) πρότασης δυσπιστίας:
«Αν κάποιος εκδότης, κάποιος μεγαλοεπιχειρηματίας έχει πολιτικές βλέψεις, ας εμφανιστεί ανοιχτά στην πολιτική αρένα. Ο ίδιος όμως. Οχι μέσω πληρεξουσίων. Και σε άλλες χώρες, ξέρετε, επιχειρηματίες θέλησαν να πολιτευτούν. Ενίοτε έγιναν πρωθυπουργοί, έγιναν πρόεδροι. Αν επιθυμούν, λοιπόν, να εμφανιστούν. Να κριθούν, να συγκριθούν και να μετρηθούν». Το επισημαίνω διότι ανά την υφήλιο, όλοι αυτοί οι παράγοντες σπανίως βγαίνουν μπροστά και τίθενται στην κρίση της κοινωνίας. Επιλέγουν το παρασκήνιο και τα «σου ’πα, μου ’πες».
