Ο Χάρης Δούκας ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά όχι από το δημαρχείο της Αθήνας, αλλά από το στούντιο του Action24, με μια πολιτική πρόταση που θα έκανε ακόμα και τον Αλέξη Τσίπρα να χαμογελάει αυτάρεσκα: «Να μιλήσουμε και με το κόμμα Τσίπρα». Ναι, αυτό είπε ο δήμαρχος της πρωτεύουσας, ο οποίος προφανώς ξέχασε ότι ανήκει σε ένα κόμμα που επί δέκα χρόνια έλιωνε κάτω από τις μπότες του λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ , που ο Τσίπρας ξεζούμισε πολιτικά, τώρα καλείται – κατά Δούκα – να ξαναπιάσει κουβέντα μαζί του. Σαν να ζητάς από το θύμα να κεράσει καφέ τον διαρρήκτη.
Το αστείο, βέβαια, γίνεται τραγικό αν θυμηθεί κανείς ότι μόλις πριν λίγες μέρες, σε διαδικτυακή συνέντευξή του στο protothema.gr (6/10), ο ίδιος Δούκας δήλωνε με στόμφο πως ποτέ δεν θα συμπορευθεί με τον Αλέξη Τσίπρα, γιατί «ανήκει στο ΠΑΣΟΚ και μόνο». Δέκα μέρες αργότερα, το «ποτέ» έγινε «να μιλήσουμε». Η πολιτική του σταθερότητα θυμίζει πυξίδα σε καταιγίδα — γυρίζει ανάλογα με το ποιος φυσάει από τη Χαριλάου Τρικούπη. Ο δήμαρχος της Αθήνας φαίνεται πως προσπαθεί να κολυμπήσει στα θολά νερά ενός κόμματος που εδώ και καιρό ψάχνει ποιος ακριβώς είναι ο αρχηγός του.
Γιατί αν ο Χάρης Δούκας είναι το «άτακτο παιδί» του ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο καθηγητής που μπήκε στην τάξη και διαπίστωσε ότι κανείς δεν τον ακούει. Θέλει να κυβερνήσει τη χώρα, αλλά δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε στην Κεντρική Επιτροπή. Ο Δούκας τον μαλώνει δημόσια για τη σύνθεση της ΚΟΕΣ, ο Γερουλάνος προειδοποεί πως ο χρόνος τελειώνει για να κουνηθεί η δημοσκοπική βελόνα , η Διαμαντοπούλου υπενθυμίζει πως δεν πρέπει να γίνει το ΠΑΣΟΚ ουρά της Κωνσταντοπουλου και ο πρόεδρος… προσπαθεί να δείξει ότι όλα είναι υπό έλεγχο.
Και να σκεφτεί κανείς πως μόλις χθες, στη Βουλή, ο Ανδρουλάκης κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι ήταν «ντεκόρ του Τραμπ και του Ερντογάν» στην Αίγυπτο. Με μια μικρή λεπτομέρεια: ο ίδιος έχει καταντήσει ντεκόρ του Δούκα, του Γερουλάνου και της Διαμαντοπούλου. Αν αυτή είναι η εικόνα ενός κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει, τότε το ΠΑΣΟΚ μάλλον χρειάζεται όχι συνέδριο, αλλά γενική ανακαίνιση. Γιατί όταν οι «προοδευτικές δυνάμεις» ψάχνουν να ενωθούν με τον Τσίπρα, το μόνο που ενώνονται είναι τα χέρια — άλλα για να χειροκροτήσουν, κι άλλα… για να μουντζώσουν.
