Ο Νίκος Ανδρουλάκης ψάχνει… πρωθυπουργησιμότητα. Τα ποσοστά του στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός υπολείπονται του κόμματός του που έτσι κι αλλιώς καταγράφει χαμηλές πτήσεις και στο πλαίσιο αυτό επιδιώκει να εμφανιστεί ως ο πολιτικός αρχηγός που καταθέτει προτάσεις και εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να καταγραφεί ως ο αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η αναφορά του –κατά την ομιλία του στο 6ο Διεθνές Συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας– στο ΠΑΣΟΚ «ως αυριανή κυβέρνηση» –κατ’ επέκταση και στον εαυτό του ως αυριανό πρωθυπουργό– δείχνει την αγωνία του να ξεφύγει από την γκάφα στην οποία υπέπεσε συμπεριλαμβάνοντας τη Ζωή Κωνσταντοπούλου μεταξύ των κομμάτων που συνυπέγραψαν την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μιας γκάφας που του στοίχισε ρίχνοντάς τον, δημοσκοπικά, στην τρίτη θέση και αναγορεύοντας τη Ζωή Κωνσταντοπούλου σε παράγοντα της πολιτικής ζωής του τόπου –σε επίπεδο πάντα αντιπολίτευσης– και την οποία στη Χαριλάου Τρικούπη θέλουν τώρα να ξεχάσουν πετώντας στον αέρα διάφορες προτάσεις για διάφορα θέματα. Ακοστολόγητες με τη μορφή ευχολογίων και κυρίως με τον αέρα ενός κόμματος που δύσκολα θα κληθεί να εφαρμόσει ακόμη και αν ο Νίκος Ανδρουλάκης δηλώνει πως τις καταθέτει ως… αυριανή κυβέρνηση.
Το πρόβλημα του Νίκου Ανδρουλάκη είναι σοβαρό. Αν το κόμμα του καταγράφει ποσοστό που κινείται στο 12% με 14% με την εκτίμηση, το γεγονός πως ο ίδιος βρίσκεται στο 6% με 7% στην καταλληλότητα δείχνει ότι δεν τον εμπιστεύονται για πρωθυπουργό ούτε οι ψηφοφόροι του κόμματός του. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι μισοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ σχεδόν 5 στους 10 δεν πιστεύουν ότι το κόμμα τους μπορεί να πάρει την πρώτη θέση στις επόμενες εθνικές εκλογές.
