Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τον οποίο θεωρούν «δικό τους παιδί» οι κάτοικοι από το Ψυχρό Λασιθίου, φαίνεται πως με κάποιον δικό του τρόπο θέλει να δικαιολογήσει την ονομασία του χωριού ταυτίζοντας τα ποσοστά του κόμματός του με πολικές θερμοκρασίες που κινούνται κάτω του μηδενός.
Διότι αν κάποιος παρατηρήσει την πορεία του Ηρακλειώτη πολιτικού, οι μόνες του επιτυχίες που καταγράφονται ως αρχηγού του πάλαι ποτέ «μεγάλου ΠΑΣΟΚ» αφορούν την επιτυχία του σε προσωπικό επίπεδο είτε στη διεκδίκηση έδρας στο Κοινοβούλιο είτε της ηγεσίας του Κινήματος.
Στο οποίο μάλιστα δεν εξελέγη ποτέ βουλευτής με σταυρό, παρά μόνο δικαιωματικά ως αρχηγός του κόμματος καθώς εκ του νόμου σε όποια εκλογική περιφέρεια και εάν κατέβαινε συγκέντρωνε τους σταυρούς όλου του ψηφοδελτίου. Πάντως ως υποψήφιος ευρωβουλευτής, για να μην τον αδικούμε, πέτυχε την εκλογή του και το 2014 (δεύτερος με την Ελιά) και το 2019 (πρώτος) ανήκοντας στη στενή ομάδα του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Και αν υιοθετήσουμε την άποψη ότι αρχή άνδρα δείκνυσι, φαίνεται ότι όσοι τότε τον είχαν κατηγορήσει ότι ήταν ο πρώτος πρόεδρος… Βρυξελλών του ΠΑΣΟΚ καθώς, παρότι είχε εκλεγεί στην ηγεσία του Κινήματος από τον Δεκέμβριο του 2021, παραιτήθηκε μετά από αρκετούς μήνες, μόνο και μόνο, όπως τον κατηγορούν οι άσπονδοι φίλοι του, για να «τιμωρήσει» την οικογένεια Παπανδρέου και να μην αφήσει τον επιλαχόντα, Νίκο Παπανδρέου, να γίνει ευρωβουλευτής για πολύ καιρό.
Κακίες θα έλεγαν από την άλλη οι fans του Νίκου Ανδρουλάκη, που επιμένουν στο αφήγημα ότι ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πήρε το κόμμα από την ανυπαρξία και το ξαναέβαλε στον πολιτικό χάρτη έστω και με ποσοστά κατώτερα των προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί. Ενώ από τις συγκυρίες βρέθηκε και κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης απολαμβάνοντας τα προνόμια μιας θέσης που εκλογικά ουδέποτε κατάφερε να πάρει με την ψήφο των πολιτών.
Έχασε δέκα μονάδες
Αλλά η ιστορία, καλώς ή κακώς, δεν θα κρίνει την ηγεσία του Ανδρουλάκη με τα «αν» και με τις συγκυρίες της στιγμής, αλλά με την πολιτική του διαδρομή και με το «ταμείο» που κάνει στις κάλπες. Μέχρι τότε όμως εκείνο που βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής είναι αυτό που με μια πρόταση είπε ο πάλαι ποτέ πολιτικός του σύμμαχος, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ότι δηλαδή από τότε που ο Ανδρουλάκης δημιούργησε το πολιτικό κέντρο, το ΠΑΣΟΚ έχασε δέκα μονάδες!
Και εδώ έχει ένα δίκιο ο Οδυσσέας, ο οποίος διαπιστώνει ότι το κόμμα του με αρχηγό τον Ανδρουλάκη ζει μια μεγάλη οδύσσεια, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Με ένα κόμμα που έγινε παρακολούθημα πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών δυνάμεων και βαδίζει με «εντολές άνωθεν» σε έναν δρόμο αυτοκαταστροφής για το ΠΑΣΟΚ.
Αποτέλεσμα αυτών των επιλογών είναι το ΠΑΣΟΚ να έχει γίνει σαν ένα πράσινο... μπαλόνι που φουσκώνει κάποιες στιγμές, αλλά ξεφουσκώνει γρήγορα καθώς ο πρόεδρός του επιλέγει να το... καρφιτσώνει με τις επιλογές του και να χάνει συνεχώς αέρα. Το ότι παραμένει καθηλωμένο στην τρίτη θέση δημοσκοπικά και χωρίς καμία προοπτική επιστροφής στην εξουσία υιοθετώντας ακόμη και τη φρασεολογία που χρησιμοποιούσε στο παρελθόν ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει τα μεγάλα λάθη στρατηγικής και το έλλειμμα ηγεσίας.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, όχι μόνο δεν έχει καταφέρει να βρει βηματισμό τα τέσσερα χρόνια που βρίσκεται στην ηγεσία ο Κρητικός πολιτικός, αλλά έχει καταφέρει να βάζει τρικλοποδιές στον εαυτό του. Δεν έχει κατορθώσει να πείσει την κοινωνία με ένα ολοκληρωμένο αφήγημα και ξεκάθαρες θέσεις, πορεύεται με ναρκισσισμό που δεν δικαιολογείται από τα ποσοστά του σε μια νέα στρατηγική ήττα.
Παρά τα όσα θέλει να περάσει, καταφέρνει ο πρόεδρός του να υποσκάπτει τον εαυτό του, βλέποντας παντού υπονομευτές, με ένα περιβάλλον που του καλλιεργεί φοβικά σύνδρομα και το οποίο του ζητά να «χύσει αίμα», όπως έκανε στην περίπτωση της κ. Μπατζελή.
Το μόνο που επιτυγχάνει με αυτές τις επιλογές που παραπέμπουν σε πολιτική κατάντια ενός μεγάλου κόμματος που εξακολουθεί να ζει με το παρελθόν του, χωρίς να δείχνει ότι μπορεί να δημιουργήσει το μέλλον του. Αποτέλεσμα από τη μια να τον ξεπερνά η Κωνσταντοπούλου και από την άλλη να τρέμει σε ένα ενδεχόμενο επιστροφής Τσίπρα, καθώς κατάφερε να τρέχει μόνος του στην Κεντροαριστερά και να έρχεται... τρίτος και καταϊδρωμένος.
