Αν το πολιτικό σκηνικό της χώρας και οι πρωταγωνιστές του την περίοδο 2015-2019, επί των ημερών των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήταν μόνο ένα κεφάλαιο στη... σύγχρονη πολιτική μυθολογία, η Νέμεση θα μπορούσε να ήταν η εξοστρακισμένη θεότητα που κατάφερε να επιστρέψει στον τόπο του εγκλήματος και να επιβάλει τη θεία δίκη. Να αποδώσει στον καθέναν την ευτυχία ή δυστυχία που αντιστοιχούσε στην αξία και στα πεπραγμένα του.
Σε ένα αντίστοιχο σκηνικό... μυθολογίας, που εμπνεύστηκε η κυβερνώσα Αριστερά, έστησε τη δική της πλεκτάνη για να εξοντώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους. Με πρώτη ύλη τα διεθνή σκάνδαλα των φαρμάκων, όπως η υπόθεση Novartis, και μπόλικη δόση fake news και συνωμοσιολογίας, διαμόρφωσε μία άλλη εκδοχή του μύθου, απλώνοντας τα πλοκάμια της σκευωρίας και στο ΚΕΕΛΠΝΟ.
Η Νέμεση, όμως, έδωσε τη λύση. Οι σκευωρίες κατέρρευσαν παταγωδώς, ο ΣΥΡΙΖΑ κατρακύλησε από την εξουσία και συρρικνώνεται σε εκλογικά ποσοστά, ενώ εσχάτως, όπως θέλουν οι συζητήσεις και οι φήμες, αναμένεται να τον αρνηθεί και ο ιστορικός του ηγέτης: ο Αλέξης Τσίπρας. Τι είναι αυτό όμως που χαρακτηρίζει αυτές τις ημέρες της... Νέμεσης και προκαλεί, με βάση τους γραπτούς και άγραφους νόμους; Η πολιτική αμετροέπεια του ΣΥΡΙΖΑ. Η μικρότητα και τα συμπλέγματα σε έναν πολιτικό χώρο για τον οποίο έχουν χυθεί τόνοι μελανιού σχετικά με το συγκριτικό ηθικό του πλεονέκτημα του σεβασμού στο δίκαιο και στην αλήθεια. Ούτε μία λέξη μεταμέλειας, μία απλή συγγνώμη για την οργανωμένη επιχείρηση λάσπης, μίσους και διχασμού.
Ρεσιτάλ αλαζονείας, χωρίς ίχνος πολιτικής ενσυναίσθησης, στα... μικρά και τα μεγάλα. Ούτε υπό το βάρος της κυβερνητικής ευθύνης, ούτε για τις διαψεύσεις των προσδοκιών μιας υπολογίσιμης μερίδας του ελληνικού λαού, ούτε για τον εμπαιγμό και το δηλητήριο που ενστάλαξαν στην ελληνική κοινωνία.
Αμετανόητοι
Μόλις πριν από τρεις ημέρες, ένα ακόμη χάρτινο πυργάκι στην τοξική πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε. Ομόφωνα αθωωτική ήταν η απόφαση του πέμπτου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών για τη σκευωρία που έστησε ο Παύλος Πολάκης για «συμμορία» σχετικά με τις 22 δήθεν παράνομες προσλήψεις του Άδωνι Γεωργιάδη στο ΚΕΕΛΠΝΟ.
Μία ακόμη απλή πράξη της Νέμεσης για τους μικρότερους ή μεγαλύτερους Πολάκηδες, οι οποίοι έχουν... σπουδάσει να κρατάνε ίσες αποστάσεις απέναντι σε εξόφθαλμες σκευωρίες και συκοφαντίες, εξισώνοντας τον θύτη με τα θύματα.
Επόμενο βήμα ενδεχομένως είναι η πλήρης αποκατάσταση από τον ΕΟΔΥ των απολυθέντων και κυνηγημένων από τον Πολάκη υπαλλήλων.
Στη σκευωρία της Novartis, μία εξόφθαλμη απόπειρα προσβολής των θεσμών και κατάχρησης εξουσίας, η Νέμεση λειτούργησε με την τακτική του μαρτυρίου της σταγόνας. Σταδιακές αποκαλύψεις για την ενορχήστρωση και την υλοποίηση ενός παραδικαστικού και παρακρατικού κυκλώματος με την εμπλοκή παραγόντων και στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κάποιων εκπροσώπων των ΜΜΕ και των δήθεν αξιόπιστων προστατευόμενων μαρτύρων.
Βαρύς αχός ακούγεται...
«Επενδύοντας» σε ένα υπαρκτό διεθνές σκάνδαλο αθέμιτων πρακτικών, επιρροής και χειραγώγησης των αγορών φαρμάκου –το οποίο ποτέ δεν διερευνήθηκε ουσιαστικά στην Ελλάδα– πολιτικά κέντρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με έδρα το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Δικαιοσύνης, σχεδίασαν το στήσιμο ενός μηχανισμού σπίλωσης και ηθικής εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων, με στόχο να «στείλουν κάποιους φυλακή για να κερδίσουν τις εκλογές».
Πολλά κυβερνητικά στελέχη εμφανίζονται με εντυπωσιακές γνώσεις της δικογραφίας, με τον Παύλο Πολάκη να βρίσκεται και πάλι στις επάλξεις, καθώς δηλώνει ότι γνωρίζει την πραγματική ταυτότητα των μαρτύρων, γιατί «πιάστηκαν ως εμπλεκόμενοι στην υπόθεση και μίλησαν».
Ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, σπεύδει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου προς ενημέρωσή του λίγες ώρες πριν διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή. Ο τότε αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, δίνει... ιστορική υπόσταση στις «νεραντζιές» έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς δηλώνει ότι «μετά από μία πρόχειρη ματιά που έριξα στη δικογραφία, πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους».
Η δικογραφία διαβιβάστηκε στη Βουλή και η σκευωρία έγινε θεατρικό σενάριο, που ανέλαβε να κάνει παράσταση ο θίασος των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δέκα ονομαστικές κάλπες στήθηκαν στην Ολομέλεια, μία για το κάθε παραπεμπόμενο πολιτικό πρόσωπο.
Με νομικίστικα τερτίπια, ο φάκελος των δέκα πολιτικών προσώπων επιστρέφει στη Δικαιοσύνη, οι προστατευόμενοι μάρτυρες αποδεικνύονται ψευδομάρτυρες, ο Παπαγγελόπουλος καταδικάζεται.
Τη νέμεση, όμως, την είχε αποδώσει ο ίδιος ο λαός. Με την ψήφο του στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 και με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Πολιτικοί συσχετισμοί που δημιούργησαν νέα δεδομένα και νέες αντιλήψεις στην άσκηση εξουσίας, απομονώνοντας τους μικρομέγαλους αυτοκρατορίσκους που διαρκώς ψάχνουν αφορμές για να παίξουν ακόμη μία παρτίδα τοξικότητας και πόλωσης. Μόνο που γι’ αυτούς η Νέμεση μάλλον έχει προαποφασίσει. Είναι καταδικασμένοι να μείνουν αποκλειστικά με τη μιζέρια τους.
