Πολλοί φίλοι με ρωτάνε γιατί -και όχι τι- να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Η απάντησή μου είναι ξεκάθαρη: γιατί οι ευρωεκλογές είναι εξίσου σημαντικές με τις εθνικές εκλογές. Ούτως ή άλλως, η ψήφος είναι εθνική ψήφος.
Πολλές φορές κατηγορούμε την Ευρώπη ότι είναι γραφειοκρατικά απόμακρη και αργή στα αντανακλαστικά της. Αν αντιληφθούμε ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται καλούνται να συγκεράσουν τα -πολλές φορές αντικρουόμενα- συμφέροντα 27 χωρών, τότε και πάλι καλά θα έλεγε κάποιος. Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι να δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα και να αποφασίσουμε τι συμφέρει τη χώρα μας. Και αν κοιτάξει κανείς την εικόνα της χώρας πριν την εισδοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά, η σύγκριση είναι ασφαλώς υπέρ του μετά.
Κατ’ αρχή η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξασφάλισε την μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Επειδή ειρήνη σημαίνει ευημερία, μπορέσαμε να φτάσουμε σε επίπεδα ανάπτυξης που δεν είχαμε φανταστεί. Η Ελλάδα είναι από τις πλέον ωφελημένες χώρες μέσα στην Ευρώπη. Η επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή να βάλει την Ελλάδα στην καρδιά της Ευρώπης, εγγυήθηκε ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα μας. Αυτό που καλούμε σύγχρονη Ελλάδα είναι απολύτως συνυφασμένο με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Να θυμηθούμε τα πακέτα οικονομική ανάπτυξης τη δεκαετία του ‘80 που αν πήγαιναν εκεί που έπρεπε η χώρα μας θα ήταν πιο έτοιμη, πιο νωρίς. Να θυμηθούμε τα μεγάλα οδικά έργα που έκαναν τη μετακίνηση όλων μας πιο εύκολη και τη χώρα πιο σύγχρονη. Να θυμηθούμε τη στήριξη για τους αγρότες μας, ειδικά σε επίπεδο αποζημιώσεων. Να θυμηθούμε τη στήριξη στα εθνικά μας θέματα και το μεταναστευτικό, αφού τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά.
Το πρώτο, λοιπόν, το οποίο συμβουλεύω είναι να ψηφίσει κανείς πάση θυσία. Το δεύτερο είναι να προσέξει πολύ καλά τι θα επιλέξει. η ψήφος για την Ευρώπη δεν είναι μια χαλαρή ψήφος. Δεν είναι μια ψήφος χωρίς αντίκρισμα. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι μια ψήφος με υψηλό φορτίο ευθύνης. Είναι μια ψήφος με τεράστιο αντίκτυπο. Ψηφίζουμε για τους Έλληνες εκπροσώπους της χώρας σε ένα κοινοβούλιο που παράγει αποφάσεις για τη χώρα, όπως ακριβώς και το εθνικό. Σε ένα κοινοβούλιο που πλέον έχει την εξουσία να νομιμοποιεί αποφάσεις που καλούμαστε υποχρεωτικά να εφαρμόσουμε εθνικά. Σε ένα κοινοβούλιο που είναι θεματοφύλακας των αξιών του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και που μπορεί να αποδειχθεί δικλείδα ασφάλειας για τα εθνικά μας δίκαια.
Την ώρα που ο πόλεμος είναι στις πόρτες της Ευρώπης, εμείς οφείλουμε να είμαστε εγγυητές της κοινής παρακαταθήκης των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών κατακτήσεων της Ευρώπης. Να μην υποκύψουμε στις σειρήνες των εύκολων λύσεων του λαϊκισμού. Να μην βγάλουμε απλά τον «ατμό μας». Τώρα που η Ελλάδα μας απολαμβάνει σεβασμού και κύρους από τους Ευρωπαίους εταίρους μας, μη ρισκάρουμε να επιστρέψουμε σε γραφικότητες που ντροπιάζουν τη χώρα και θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης.
Ο κώδωνας του κινδύνου πρέπει να ακουστεί έντονος, πριν και όχι μετά. Να μη μετατρέψουμε ένα κορυφαία δημοκρατικό όργανο σε μία εν δυνάμει ωρολογιακή βόμβα για την Ευρώπη. Και με αυτό εννοώ ασφαλώς ότι εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γεμίζει από εκπροσώπους που δεν βλέπουν το μέλλον τους στην Ένωση αλλά σε μοναχικές πορείες, τότε τα μαντάτα για την Ευρώπη και την Ελλάδα δεν είναι καλά.
Το πρωί της 9 ης Ιουνίου είναι κρίσιμο να πάμε όλες και όλοι να ψηφίσουμε. Και ασφαλώς να επιλέξουμε το κόμμα που ιστορικά εγγυάται την ύπαρξη της Ελλάδας στην πυρήνα της Ευρώπης. Το πραγματικά ευρωπαϊκό κόμμα που σταθερά μας φέρνει πιο κοντά στην Ευρώπη. Τη Νέα Δημοκρατία.
* Πρώην αντιδήμαρχος Δήμου Αθηναίων
