Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές είχαν κορυφωθεί και πάλι οι ψίθυροι περί ανασχηματισμού. Κι η ουσία είναι ότι είτε σήμερα, είτε αύριο, είτε το προσεχές διάστημα θα συγκροτηθεί νέο κυβερνητικό σχήμα, με μικρές –μεγαλύτερες ή και δομικές αλλαγές.
Σκεφτόμουν ότι το εύρος του ανασχηματισμού δεν έχει τόση σημασία αν ο πρωθυπουργός και τα πρόσωπα που θα συνεχίσουν ή θ’ αναλάβουν τον Οικονομικό τομέα, δεν θελήσουν ν’ αλλάξουν το μοντέλο της Οικονομίας που από την αρχή της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα ήταν αυστηρά κρατικίστικη και κάθε άλλο παρά ελεύθερη. Μια Οικονομία που εξακολουθεί να είναι ελεγχόμενη από το κράτος, σε ποσοστό που υπερβαίνει το 70%!!
Σκεφτόμουν ότι όλο ακούγαμε κι ακούμε για αποκρατικοποιήσεις ή αλλαγές στις Οικονομικές νόρμες, στην απάλειψη της πολυνομίας, στην αλλαγή του μοντέλου της επιδοματικής Οικονομίας και πολλά άλλα… Μα ελάχιστα ή τίποτα από αυτά δεν προχώρησε ή άλλαξε. Έχουμε φτάσει στο σημείο (το γράφαμε και προσφάτως) στον τομέα της Εργασίας ν’ αναζητούνται εναγωνίως άνθρωποι για εργασία στον Τουρισμό και στην εστίαση και να μη πηγαίνει κανένας! Ψάχνουν οι επιχειρήσεις στο Νότιο Αιγαίο να βρουν εργαζόμενους και δεν βρίσκουν, ενώ η ανεργία είναι 20%!!! Είναι στρέβλωση αυτό ή όχι;
Εξ ου και λέμε λοιπόν ότι δεν φτάνει ο ανασχηματισμός να απαλλάξει τους Έλληνες από την αιχμαλωσία και τελικά το συνεχές τους στήσιμο στον τοίχο του κρατισμού. Χρειάζεται κι η πρόθεση να πάμε παρακάτω και να δημιουργήσουμε μια ανταγωνιστική Οικομομία. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με χαράτσια που πνίγουν τους μαχητές της παραγωγής και του καθημερινού ανταγωνισμού. Δεν μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να συντηρεί το τεράστιο κράτος, που ο ΟΟΣΑ αποκαλεί άχρηστο από ένα σημείο και μετά! Δεν μπορεί να έχουμε κάθε τόσο ένα δήθεν αναπτυξιακό νομοσχέδιο και τελικά αυτό να έχει μόνο εντυπωσιακό αμπαλάζ κι όχι ουσία. Δεν μπορεί να είναι μόνη πολιτική η μείωση των τεράστιων φόρων που παντοιοτρόπως –άμεσα ή έμμεσα- καταδυναστεύουν τους πάντες, ενίοτε με παλαιοοθωμανικές λογικές…
Ξέρετε κάτι; Αυτό το κράτος χρεοκόπησε το 2009 και την πλήρωσε ο ιδιωτικός τομέας, ο μόνος που μπορούσε και μπορεί να παράξει. Κι όμως εμείς εξακολουθούμε να στηρίζουμε αυτό το πανάκριβο κράτος που δημιούργησαν οι Σοσιαλιστικές, Κεντροαριστερές και Δεξιές κυβερνήσεις. Αν δεν γίνουν σήμερα οι βαθιές τομές, πότε θα γίνουν;
Επιτέλους, ας ακούσουν εκεί στο Μαξίμου. Ας μη χαίρονται που αυξάνουν οι καταθέσεις αφού η χώρα έχει τεράστιο επενδυτικό κενό. Ίσως πολύ περισσότερα από 100 δις! Ας ακούσουν κι ότι η πραγματική ελεύθερη Οικονομία απέχει παρασάγγας στη χώρα μας. Με ότι αυτό σημαίνει στην παραγωγή και στην ανταγωνιστικότητα…
