Στο μακρινό Νεπάλ, στη σφηνωμένη ανάμεσα στην Ινδία και στο Θιβέτ κατοικία των θεών, όπου το Εβερεστ δεσπόζει στα 8.848 μέτρα, η Generation Z αρχίζει την επανάσταση. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες σημειώθηκαν οι πιο αιματηρές συγκρούσεις από το 1996 και για μία ακόμη φορά ακροαριστεροί σχηματισμοί στην Ελλάδα και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, που στο πρόσφατο παρελθόν έχουν χαιρετίσει τον… αγώνα των Νεπαλέζων κομμουνιστών, καλούνται να πάρουν θέση για τη διαφθορά και τη μοναρχικού τύπου διακυβέρνηση μιας φτωχής χώρας που την οδήγησε στην εξαθλίωση.
Η κυβέρνηση του Νεπάλ απαίτησε τον έλεγχο σε 26 πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης συμπεριλαμβανομένων των WhatsApp, Instagram και Facebook. Οι ιδιοκτήτες των μέσων αρνήθηκαν και οι κυβερνώντες έκλεισαν τα μέσα. Στα κοινωνικά δίκτυα της χώρας, ο όρος «nepo kids» για τα παιδιά κορυφαίων κυβερνητικών αξιωματούχων και υπουργών και την επίδειξη χλιδής έγινε viral τις εβδομάδες που προηγήθηκαν των διαδηλώσεων. Αυτή ήταν η αφορμή για την έναρξη της επανάστασης.
Η πρωτεύουσα της χώρας, το Κατμαντού, φλέγεται. Νεκροί, τραυματίες (στην πλειονότητά τους 18άρηδες και 20άρηδες, μαθητές και φοιτητές), κυβερνητικά κτήρια και κατοικίες πολιτικών παραδομένα στις φλόγες. Στάχτη έγινε ένα πολυτελές ξενοδοχείο και ένα διεθνούς φήμης ιδιωτικό σχολείο. Καμένα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες μένουν σκορπισμένα στους δρόμους. Ο πρωθυπουργός της χώρας, Σάρμα Όλι, παραιτήθηκε, υπουργοί διαπομπεύονται στους δρόμους και το μέλλον βυθίζεται στο χάος.
Η αστυνομία άνοιξε πυρ εναντίον των διαδηλωτών της Gen Z, μιας γενιάς Νεπαλέζων που ηγήθηκε των μαζικών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας κατά της κυβερνητικής διαφθοράς, του νεποτισμού και της απαγόρευσης των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης.
Οι μαρτυρίες στα διεθνή ΜΜΕ αποκαλύπτουν τη βαναυσότητα του σκληρού κομμουνιστικού καθεστώτος σε απόλυτη… αρμονία με τις δυσθεώρητες κορυφές των Ιμαλαίων, που κρύβουν τον ουρανό από τα μάτια των πολιτών.
Οι πανεθνικές βίαιες διαμαρτυρίες είχαν στόχο τόσο τον πρωθυπουργό του Νεπάλ, Σάρμα Όλι, του Κομμουνιστικού Κόμματος του Νεπάλ (Ενοποιημένο Μαρξιστικό-Λενινιστικό) το οποίο συμμετέχει σε κυβέρνηση συνεργασίας με άλλα τέσσερα κόμματα, όσο και τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Νεπάλ (Μαοϊκό Κέντρο) Πούσπα Καμάλ Νταχάλ, γνωστό με το ψευδώνυμο «Πρασάντα» (o «άγριος»).
Με την παραίτηση του πρωθυπουργού χιλιάδες Νεπαλέζοι βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν την πτώση του. «Αυτή είναι επανάσταση. Είναι το τέλος της διαφθοράς. Είναι η σειρά μας τώρα», δήλωσε η Σουτζάν Νταχάλ, μια νεαρή Νεπαλέζα που πανηγύρισε το τέλος της εξουσίας του Όλι.
Ο μεγαλύτερος όγκος των συγκεντρωμένων –ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο– κατευθύνθηκε στη Σίνγκα Ντουρμπάρ, το συγκρότημα των κυβερνητικών κτηρίων όπου στεγάζονται υπουργεία. Η είσοδος παραβιάστηκε και μεγάλο μέρος του κτηρίου πυρπολήθηκε. Διαδηλωτές βγήκαν από τα φλεγόμενα κτήρια κουβαλώντας δεσμίδες χαρτιού, καρέκλες γραφείου και οθόνες υπολογιστών. Τρεις νεαροί άνδρες σκαρφάλωσαν στην πύλη της εισόδου και ανέμισαν τη σημαία του Νεπάλ. «Προσπαθούν να φιμώσουν τις φωνές μας σταματώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», δηλώνει ο 20χρονος Σατζάντ Ανσάρι.
Η πόλη βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας και οι στρατιώτες επιβάλλουν αυστηρή απαγόρευση κυκλοφορίας. Η οργή και η αγανάκτηση ξεχειλίζουν για τις ημέρες της διαφθοράς και της ασυδοσίας των πολιτικών γόνων.
Οι ομάδες της Gen Z που ηγήθηκαν των διαμαρτυριών πήραν αποστάσεις από τις καταστροφές, δηλώνοντας ότι οι κινητοποιήσεις «καπελώθηκαν» από «τυχοδιωκτικά και προβοκατόρικα στοιχεία».
Στο Κατμαντού 3 εκατομμύρια άνθρωποι είναι στοιβαγμένοι σε 900 τ.χλμ. Η κυβέρνηση κόβει το ρεύμα ακόμα και για 16 ώρες την ημέρα. Η εμπορία ανθρώπων είναι μία καθημερινή πρακτική. Οι γυναίκες εξωθούνται στην πορνεία, ενώ πολίτες κάθε ηλικίας γίνονται οικιακό προσωπικό, ζητιάνοι, εργαζόμενοι σε εργοστάσια και σε ορυχεία, καλλιτέχνες τσίρκου και στρατιώτες. Η σωματεμπορία είναι ανεξέλεγκτη. Αγγίζουν τις 10.000 οι γυναίκες και τα κορίτσια που εκπορνεύονται μόνο στην Ινδία, κάθε χρόνο.
Το κόμμα Rashtriya Prajatantra, το οποίο πρεσβεύει την επιστροφή στη μοναρχία και τον θρησκευτικό εθνικισμό, έκανε για μήνες μεγάλες διαδηλώσεις με έτερους φιλοβασιλικούς, εθνικιστές και θρησκόληπτους για την επαναφορά ενός θρησκευτικού κράτους με τη μοναρχία επικεφαλής. Ζητούσαν την επαναφορά του ινδουισμού ως κυρίαρχης θρησκείας και μείωση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους.
Εννέα μέλη της βασιλικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου του βασιλιά Μπιρέντρα και της βασίλισσας Αϊσγουάρια, σκοτώθηκαν το 2001 από τον πρίγκιπα Ντιπέντρα στο παλάτι, με τον τελευταίο να αυτοπυροβολείται στο κεφάλι μετά το φονικό. Ο Ντιπέντρα ανακηρύχθηκε βασιλιάς του Νεπάλ ενώ βρισκόταν σε κώμα, παρά τη δολοφονία του πατέρα και των αδελφών του.
Ο αδελφός του Μπιρέντρα, Γκιανέντρα, ανέλαβε τότε τον θρόνο και έγινε ο 11ος βασιλιάς του Νεπάλ έως το 2008. Η αυταρχική βασιλεία του έλαβε τέλος μετά από μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και η μοναρχία καταργήθηκε συνταγματικά. Όμως υπάρχουν ακόμα κόμματα και οπαδοί που προσδοκούν την επιστροφή του Γκιανέντρα και εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση.
Το Κογκρέσο του Νεπάλ (NC), ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας, αποτελεί κυβερνητικό εταίρο του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος Νεπάλ του Όλι.
