Αν κάποιος υποστήριζε, μόλις πριν από λίγους μήνες, ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα σχημάτιζαν κοινό μέτωπο στον ΟΗΕ και θα είχαν απέναντί τους τους Ευρωπαίους, σίγουρα θα τον χαρακτήριζαν –στην καλύτερη περίπτωση– άσχετο!
Το ίδιο θα ίσχυε (εδώ θα μπορούσε να προστεθεί και ο χαρακτηρισμός «επικίνδυνος») και για κάποιον που θα τολμούσε να διατυπώσει την πρόταση η ΕΕ να τα βρει εμπορικά με την Κίνα και να εγκαταλείψει τις ΗΠΑ. Ακούστηκε όμως αυτό το... τρελό από τον Ισπανό υπουργό Εξωτερικών!
Ομως, ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα ως σταθερές στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα πρέπει να τα ξεχάσουμε.
Το διεθνές δίκαιο έχει παραχωρήσει τη θέση του στο δίκαιο της ισχύος... Οχι ότι πάμπολλες φορές, στο παρελθόν, η ισχύς δεν υπερίσχυε του δικαίου… Η φράση «διπλωματία των κανονιοφόρων» είναι παλαιά και εφαρμοζόταν συχνά πυκνά… Αλλά δεν γινόταν με τόσο ωμό και απροκάλυπτο τρόπο όπως συμβαίνει σήμερα!
Για παράδειγμα, μπαίνει –με κάθε επίσημο τρόπο– η απαίτηση να γίνει ο Καναδάς η 51η αμερικανική Πολιτεία, η Γροιλανδία να πωληθεί με το έτσι θέλω στις ΗΠΑ, τα 2 εκατ. των Παλαιστινίων της Γάζας να φύγουν και να πάνε σε Αίγυπτο και Ιορδανία, για να γίνει η περιοχή... resort, οι Ουκρανοί να δώσουν τον ορυκτό πλούτο τους, όχι για να τους προσφέρει η Ουάσιγκτον ομπρέλα προστασίας, αλλά για να μην πάθουν χειρότερα από τους Ρώσους, ο Παναμάς να χαμηλώσει τις τιμές διέλευσης, αλλιώς ο Τραμπ θα την καταλάβει!
Δεν θα υποστηρίξω, βέβαια, ότι στις διεθνείς σχέσεις κυριαρχούσαν πάντα η ηθική και το δίκαιο…
Παράδειγμα: Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι Ευρωπαίοι για τον Τραμπ, που κάθεται στο ίδιο τραπέζι να διαπραγματευτεί με τον εισβολέα Πούτιν, ο οποίος κατέχει παράνομα το 20% του εδάφους της Ουκρανίας… Βέβαια, οι ίδιοι, εδώ και μισό αιώνα, δεν αισθάνθηκαν την ίδια οργή για την Τουρκία, που κατέχει το 40% της Κύπρου!
Και όχι μόνο αυτό… Την ενισχύουν με πακτωλό χρηματοδοτήσεων, σχεδιάζουν να την εντάξουν στον ευρύτερο αμυντικό σχεδιασμό τους και την εξοπλίζουν σαν αστακό! Γερμανοί, Ισπανοί, Αγγλοι και εσχάτως οι Γάλλοι με το πισώπλατο χτύπημα με τους πυραύλους Μeteor!
Κανονικά δεν έπρεπε να εκπλαγούμε για την κίνηση του Παρισιού… Είναι στη διπλωματική κουλτούρα τους! Είναι χαρακτηριστική η φράση που είχε αναφέρει ένας Γάλλος διπλωμάτης σ’ έναν διακεκριμένο καθηγητή του Χάρβαρντ, τον Τζόζεφ Νάι. Του είχε πει ότι, επειδή η ηθική δεν είχε νόημα στις διεθνείς σχέσεις, αποφάσιζε τα πάντα αποκλειστικά με βάση τα συμφέροντα της Γαλλίας. Ωστόσο, η επιλογή της απόρριψης όλων των άλλων συμφερόντων ήταν από μόνη της μια βαθιά ηθική απόφαση!
Φαντάζομαι ότι αυτή η λογική θα κρυβόταν πίσω από τις τυπικές διπλωματικές φράσεις των Γάλλων στις διαμαρτυρίες της Αθήνας, για το εξοπλιστικό πάρε-δώσε του Μακρόν με τον Ερντογάν!
