Δεν γνωρίζω πως μεταφράζεται στην διπλωματική γλώσσα η σφαγή στην ουκρανική πόλη Μπούτσα, ή πως αποκαλείται ο σφαγέας στην ίδια γλώσσα, αλλά εάν δεν με απατά η μνήμη μου στο Κατίν και στη Σρεμπρένιτσα διαπράχθηκαν εγκλήματα πολέμου. Και αυτό που έγινε στη Μπούτσα, που θυμίζει τις φρικαλεότητες στο Κατίν και στη Σρεμπρένιτσα, έχει ηθικό αυτουργό τον Πρόεδρο Πούτιν.
Του Χάρη Παυλίδη
Αυτοσχέδιοι τάφοι, πολίτες που εκτελέστηκαν με δεμένα χέρια, ένα σκηνικό φρίκης, μια γενοκτονία για την οποία τα διεθνή δικαστήρια οφείλουν να αποδώσουν δικαιοσύνη όταν έρθει η ώρα. Ωστόσο, οι εγκληματίες, τόσο αυτοί που σκοτώνουν στο πεδίο όσο και εκείνοι που δίνουν την εντολή, ξέρουν ότι μόνο οι ηττημένοι οδηγούνται στο εδώλιο ως εγκληματίες πολέμου.
Όπως επίσης ξέρουν, ότι αν κερδίσουν ή κρατήσουν την εξουσία θα βγουν αλώβητοι και αντί για καταδίκες θα παρασημοφορηθούν μια και οι συνθήκες ειρήνης είναι γεμάτες εγγυήσεις και εξαιρέσεις. Εν ολίγοις οι βαρβαρότητες που διαπράττονται από τους Ρώσους στην Ουκρανία, αντίστοιχες με αυτές στη Γεωργία και στη Τσετσενία, θα αποτιμηθούν εφόσον πέσει ο δικτάτορας.
Ας είμαστε ειλικρινείς, όπως ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης που είπε το αυτονόητο και κάποιοι «πασιφιστές», δήθεν «προοδευτικούληδες», έσπευσαν να τον κατηγορήσουν. Καλές οι οικονομικές κυρώσεις, αλλά κανένας δικτάτορας δεν νοιάστηκε ποτέ πολύ για την ευημερία του λαού του, ώστε να καμφθεί και να αναλογιστεί τις επιπτώσεις των πράξεων του.
Συνεπώς ο Πρόεδρος Πούτιν μπορεί να αντέξει την πίεση, όσο ο ρωσικός λαός θα τον ανέχεται, και οι δυτικοί θα του δείχνουν τη Χάγη.
Εν τω μεταξύ τα στρατεύματα εισβολής δεν θα αποσυρθούν από την Ουκρανία χωρίς να πάρουν τουλάχιστον μέρος της, και είναι απίθανο η διαπραγμάτευση να αποδεχθεί ποινικές αξιώσεις. Και τότε όλοι εμείς οι δημοκράτες, της αριστερής ή της δεξιάς όχθης, θα πρέπει να αποφασίσουμε τι θα γίνει με τη Ρωσία.
Θα συνεχίσουμε να συνομιλούμε με τους σφαγείς, ή θα βρούμε το θάρρος να τους απομονώσουμε μέχρι η δημοκρατία να αποκατασταθεί σ’ αυτή τη μεγάλη με ιστορία και πολιτισμό χώρα; Θα βρουν οι ηγέτες του δυτικού κόσμου τη γενναιότητα να μη λησμονήσουν τις φρικαλεότητες που διαπράττονται στην Ουκρανία, δίνοντας με τον τρόπο αυτό άλλοθι στους σφαγείς και τον εντολέα τους;
Τέλος, θα δώσουν την ευκαιρία στον Πούτιν να ξεφύγει μέσω μιας «real politik» που στην ουσία δίνει χρόνο στους σφαγείς ώστε να σχεδιάσουν το επόμενο έγκλημα;
