Βγαίνει ο Τσίπρας την Τρίτη το μεσημέρι και λέει δεν αποκλείει ολιγόμηνη κυβέρνηση ειδικού σκοπού ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ με σκοπό τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης των υποκλοπών και καπάκι βγαίνει ο Ανδρουλάκης στον Alpha και το απορρίπτει, λέγοντας τον Αλέξη Τσίπρα «χορηγό του Κυριάκου Μητσοτάκη». Το οποίο σενάριο της κυβέρνησης «ειδικού σκοπού» έχει ήδη διακινηθεί μεταξύ των πιθανών εταίρων γιατί το περασμένο Σάββατο ήταν πρωτοσέλιδο στο «Καρφί». Όπως έγραφε η εφημερίδα, η πρόταση Τσίπρα προς Ανδρουλάκη, Κουτσούμπα και Βαρουφάκη θα είναι «πάμε να μειώσουμε τους φόρους, να φτιάξουμε Εξεταστική για τις υποκλοπές, να σώσουμε τα σπίτια του κόσμου και σε τρεις μήνες πάμε πάλι σε εκλογές». Ο λόγος που ο Ανδρουλάκης απέρριψε αναφανδόν την εν λόγω πρόταση είναι προφανής: μέσω αυτής ο Τσίπρας αφενός επιδιώκει να μείνει πρωταγωνιστής στις εξελίξεις ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, αφετέρου ποντάρει πως μια Προανακριτική Επιτροπή θα φθείρει τον Μητσοτάκη.
Μοδίστρες και κομμώτριες
O πνιγμένος πιάνεται απ’ τα μαλλιά του. Αυτό είναι γνωστό. Οι γνωστοί «προοδευτικοί» βόθροι έκοψαν και έραψαν μια ερώτηση με δύο σκέλη που έκανε ο Χατζηνικολάου στον πρωθυπουργό και απέδωσαν την απάντηση του πρώτου σκέλους –που αφορούσε την απεργία των μηχανοδηγών– ως απάντηση στο δεύτερο σκέλος, που αφορούσε τη μήνυση των συγγενών! Σκέλος 1: ερώτηση για την απεργία των μηχανοδηγών, όπου η κατηγορία τους κατά της κυβέρνησης είναι ότι «στους 2,5 μήνες μετά την τραγωδία, δεν έχει αλλάξει τίποτα». Απαντά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι «πολλά έχουν αλλάξει» και αυτό «δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές», δηλαδή προεκλογικές απεργίες καθαρά για κομματικά οφέλη. Σκέλος 2: ερώτηση για τη μήνυση των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών, στην οποία απαντά ότι έχει «μιλήσει με συγγενείς των θυμάτων» και ότι «καταλαβαίνει απόλυτα την οργή τους». Μια επισήμανση, σύντροφοι: Μην υποτιμάτε τόσο πολύ τη νοημοσύνη όσων (ακόμα) σας ψηφίζουν. Θα εκπλαγείτε την Κυριακή.
Πουλάνε τουρκική προπαγάνδα
Την προπαγάνδα που επιστρατεύει η Άγκυρα περί «τουρκικής» μειονότητας στη Δυτική Θράκη υιοθετεί ο υποψήφιος βουλευτής Ροδόπης με τον ΣΥΡΙΖΑ, Οζγκιούρ Φερχάτ. Ο υποψήφιος με δηλώσεις του στη μειονοτική ιστοσελίδα birlikgazetesi.org αναφέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταβάλλει προσπάθειες για τη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου της «τουρκικής» μειονότητας της Δυτικής Θράκης, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε νηπιαγωγεία και «τα παιδιά μας είχαν συνηθίσει το εκπαιδευτικό σύστημα σε ένα πιο άνετο περιβάλλον στη γλώσσα τους (δηλ. στα τουρκικά), αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ακύρωσε αυτήν την πολιτική απόφαση». Ψηφίστε τους. Τι μπορεί να πάει στραβά;
Έφαγαν αμάσητο τον χάρτη
Ένα από τα αγαπημένα μου χόμπι κάθε πρωί είναι η ανάγνωση επιλεγμένου διεθνούς Τύπου. Μεταξύ αυτών και η «Le Monde». Την Τρίτη το πρωί λοιπόν πέφτω πάνω σε άρθρο του σάιτ της εφημερίδας που ανέλυε τα αποτελέσματα των τουρκικών εκλογών και περιείχε infographic του πρακτορείου Anadolu, που απεικόνιζε τα μισά νησιά του Αιγαίου (συμπεριλαμβανομένων Ρόδου, Σύμης, Κω, Λέρου, Χίου, Ικαρίας και άλλων νησιών), ως τουρκικά και μάλιστα να έχουν ψηφίσει Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου! Επειδή τα social media έχουν ακόμα μια κάποια δύναμη, με τα κατάλληλα tweets και mentions και την άμεση παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης, το infographic απεσύρθη και αντικαταστάθηκε με το ορθό.
Η γοητεία του αριστερού εκμαυλισμού
Δηλαδή τι ακριβώς σας κάνει εντύπωση με τη συντονισμένη επίθεση του «προοδευτικού βόθρου» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στον Διονύση Σαββόπουλο; Τα ίδια έκαναν πάντοτε. Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις κατηγόρησε την «Αυριανή» για τραμπουκισμό, τα τότε υπόγεια του κυβερνητικού μηχανισμού προπαγάνδας τού επιτέθηκαν με χυδαία πρωτοσέλιδα για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας. Και το καλύτερο απ’ όλα; Κυβερνητικά στελέχη πρώτης γραμμής (Κώστας Λαλιώτης, Θόδωρος Πάγκαλος, Μελίνα Μερκούρη, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, Κίμων Κουλούρης) συντάχθηκαν με τον βόθρο του Κουρή και όχι με τον Μάνο Χατζιδάκι. Αλλά και πιο πρόσφατα, όταν ο Μίκης Θεοδωράκης αποφάσισε να είναι ένας εκ των κεντρικών ομιλητών του συλλαλητηρίου για το έγκλημα της Συμφωνίας των Πρεσπών, μέλη του Ρουβίκωνα έγραψαν συνθήματα και πέταξαν μπογιές στο σπίτι του και η διαβόητη «υπόγα» στα social media οργίαζε χυδαία κατά του παγκοσμίου φήμης μουσικοσυνθέτη. Και βεβαίως τα ίδια και χειρότερα είχε ακούσει και ο Τζίμης Πανούσης, όταν σε ανύποπτο χρόνο το 2013 είχε «τολμήσει» να δηλώσει ότι «στον ΣΥΡΙΖΑ το 80% δεν έχει δόντια. Αν δεν μπορείς να φτιάξεις τα δόντια σου, δεν μπορείς να φτιάξεις τη χώρα».
Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω περιορισμένων αντιληπτικών δυνατοτήτων, αδυνατεί να κατανοήσει ότι ένας πολιτικός χώρος –και δη της «προοδευτικής» Αριστεράς– πρέπει να ανέχεται την αντίθετη επιλογή ενός καλλιτέχνη, ενός επιστήμονα, ενός διακεκριμένου μέλους της κοινωνίας, ενός απλού πολίτη. Λόγω αυτής της εγγενούς αδυναμίας επιλέγουν τη ριζική απόρριψη, την πλήρη διαγραφή, την εκμηδένιση του καλλιτεχνικού έργου ενός δημιουργού που απλώς εκφράζει δημόσια αυτό που πιστεύει. Πού οφείλεται αυτή η κίνηση; Μα φυσικά στη στερεοτυπική αντίληψη του συνόλου της Αριστεράς ότι «το Κόμμα έχει πάντοτε δίκιο». Μια αντίληψη σφυρηλατημένη δεκαετίες μεταξύ της σφύρας της συμπλεγματικής ιδεοληψίας και του άκμονος της αγνής, ανόθευτης βλακείας.
