βαριοπούλα (η)

  1. μεγάλο σφυρί «μάστορα, φέρε τη βαριοπούλα γιατί εδώ είναι ένας που δεν συμφωνεί με τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος»
  2. πολιτικό επιχείρημα «συνάδελφε, δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να διαφωνείς ακόμα και μετά τη βαριοπούλα μου»
  3. φοιτητική παράταξη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς «θα μπορούσαν τα ελληνικά πανεπιστήμια να μοιάζουν με κανονικά πανεπιστήμια, αρκεί κάποιος να βρει το θάρρος να μαζέψει τις βαριοπούλες»

 

Τραμπουκισμοί χωρίς συνέπειες

Μόλις χτες έγραφα ότι δεν αρκεί η έκφραση της κυβερνητικής επιθυμίας για να εξαφανιστούν οι «βαριοπούλες» (όπως ονομάζουμε τις συμμορίες τραμπούκων που δρουν στα πανεπιστήμια) από τα ΑΕΙ της χώρας και ότι πρέπει να υπάρξουν και πράξεις. Πράξεις καθημερινές, οι οποίες δεν θα είναι συμβολικές, αλλά αποτελεσματικές.

Μετά έμαθα για την καθηγήτρια Ψυχολογίας στο ΑΠΘ που το (προφανώς ρωμαλέο) «φοιτητικό κίνημα» κράτησε όμηρο στο γραφείο της, απείλησε και προπηλάκισε επειδή τόλμησε να κόψει κάποιους φοιτητές. Λίγο αργότερα, για την επίθεση εναντίον του πρύτανη (του ΑΠΘ πάλι) από φοιτητές οι οποίοι διαμαρτύρονται για την ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Kαι το χειρότερο δεν είναι οι ίδιες οι επιθέσεις, αλλά η βεβαιότητα ότι οι τραμπούκοι που επιτίθενται δεν πρόκειται να υποστούν καμία απολύτως συνέπεια και θα συνεχίσουν να «φοιτούν» και να τραμπουκίζουν με τη χορηγία των φορολογούμενων κυρ Παντελήδων.

 

Αλήθειες που πονάνε

Επειδή κάποιοι μπορεί να παραξενεύεστε που υπάρχουν φοιτητές οι οποίοι δεν θέλουν ηλεκτρονική ψηφοφορία να σας πω ότι α) υπάρχουν και υγειονομικοί που είναι εναντίον των εμβολίων, β) οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες είναι του Σατανά και γ) στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες ψηφίζουν περισσότεροι φοιτητές και ανενόχλητοι και έτσι στενεύουν τα περιθώρια για τραμπουκισμούς και άλλες δράσεις του «φοιτητικού κινήματος».

 

Ο Αδωνις, οι σύντροφοι και το θανατικό

Ανεξαρτήτως της μήνυσης που θα κάνει ή δεν θα κάνει ο Αδωνις ο Γεωργιάδης στον σύντροφο κωμικό που του πρότεινε να κόψει τις φλέβες του δημοσίως, νομίζω ότι όλοι πρέπει να παραδεχτούμε πως για μια παράταξη η οποία παραδοσιακά έψαχνε ευκαιρίες για να εξοντώσει η ίδια τους αντιπάλους της η προτροπή σε αυτοκτονία είναι μια κάποια πρόοδος που μας επιτρέπει να ελπίζουμε ότι, στον επόμενο αιώνα, οι σύντροφοι μπορεί να καταλάβουν ότι, σε αντίθεση με τα καθεστώτα που αγαπούν, στις δημοκρατίες μπορεί να υπάρξει πολιτική και χωρίς θανάτους.

 

Επίδειξη πολτιΖμού!

Και χτες κάποιοι «άνθρωποι του πολιτισμού» έκλεισαν το κέντρο της πόλης και για άλλη μια φορά το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν επίδειξη του πολιτισμού τους. Μια επίδειξη εντελώς αχρείαστη καθώς ο πολιτισμός τους ή πιο σωστά ο πολτιΖμός τους είναι φανερός και χωρίς τον βασανισμό των άτυχων συμπολιτών.