λιζτράς (ο/η/το)
- μικρής χρονικής διάρκειας «δεν αντέχω τις σειρές με τις πολλές σεζόν, προτιμώ αυτές που είναι λιζτράς» 2. εφήμερο, παροδικό «κι αν το καλοσκεφτείς, σε βάθος χρόνου όλοι λιζτράς είμαστε» 3 οτιδήποτε τελειώνει πρόωρα «φυσικά και είναι και πολύ όμορφος ο Μιχάλης και έχει και χιούμορ και είναι και ευγενικός, αλλά δυστυχώς είναι λιζτράς»
Η παρηγοριά του πλανήτη
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει καταντήσει η παρηγοριά του πλανήτη σε ό,τι αφορά στην κυβερνητική ανεπάρκεια. Κάθε κάτοικος της Δύσης (πιθανότατα και του πλανήτη) μπορεί πια να παρηγορηθεί με τη σκέψη ότι η πολιτική ζωή της χώρας του, όπως κι αν είναι, τουλάχιστον δεν έχει καταντήσει Ηνωμένο Βασίλειο. Η παλιά αυτοκρατορία, μετά από έναν πρωθυπουργό που ακόμα και από οπτικής απόψεως παρέπεμπε σε παρηκμασμένο κλόουν, απέκτησε μια πρωθυπουργό που από κάθε άποψη παρέπεμπε στο τίποτα, η οποία κατάφερε να συντρίψει το ρεκόρ μικρότερης παραμονής στην Ντάουνινγκ Στριτ. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτή η κατάντια μοιάζει απολύτως λογική για μια χώρα που αποχώρησε από την Ε.Ε., παρασυρμένη από τον Νάιτζελ τον Φάρατζ, έναν πολιτικό που κάνει ακόμα και αυτόν τον Μπάνο τον Καμμένο να μοιάζει (σχετικά) σοβαρός. Νομίζω πως εκ των υστέρων και παρακολούθωντας τη βρετανική κατρακύλα μπορούμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι η ιδέα να φύγουν από την Ενωση ίσως και να μην ήταν και εντελώς κακή. Για τις υπόλοιπες χώρες εννοώ.
Νόμος; Ποιος νόμος;
Στη γιορτή της Αστυνομίας ο υπουργός Θεοδωρικάκος δήλωσε με σιγουριά ότι «ο νόμος είναι νόμος και είναι ο ίδιος για όλους», πράγμα που στην αρχή με έκανε να θέλω να γελάσω. Αλλά μόνο από επιπολαιότητα. Γιατί μετά από λίγα λεπτά σκέψης κατάλαβα ότι σε ό,τι αφορά την πλειονότητα των περιπτώσεων έχει απόλυτο δίκιο. Ο νόμος είναι όντως νόμος και είναι ίδιος για όλους: ανύπαρκτος.
Θα ήταν μεγάλο κρίμα να πάει χαμένη!
Μια πρωτοδίκης η οποία έφτασε να έχει 250 εκρεμείς υποθέσεις, που χρειαζόταν μέχρι και τέσσερα χρόνια για την έκδοση αποφάσεων, κάποιες από τις οποίες αφορούσαν άλλες υποθέσεις, επιτέλους (και αφού κατέστρεψε ποιος ξέρει πόσες ζωές) απολύθηκε από το δικαστικό σώμα. Προκειμένου όμως να επιβεβαιωθεί ότι η φράση «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη» εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο πετυχημένα χωρατά, της δόθηκε η δυνατότητα να εργαστεί στο Δημόσιο. Γιατί όντως είναι κρίμα ένα τέτοιο διαμάντι να χαθεί στον ιδιωτικό τομέα.
Με ευφράδεια Τσίπρα
Ακουσα τον σύντροφο Ανδρουλάκη να προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά με τον Τούρκο συνάδελφό του (μπασκετμπολίστας κι αυτός) Καντέρ και διαπίστωσα ότι κάνει προόδους. Τουλάχιστον σε αυτές τις φράσεις που ξέρει ότι πρέπει να πει κι έχει μάθει απέξω. Αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα μπορεί να μιλά και εκτός γνωστού κειμένου με την ευφράδεια ενός Τσίπρα.
