Με ρωτούν πολλοί και διάφοροι γιατί ο Αλέξης Τσίπρας μισεί τόσο τον Γιάννη Στουρνάρα, σε σημείο δηλαδή που να παθαίνει ναυτία (με όλα τα παρεπόμενα) άμα τω ακούσματι του ονόματος του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι είναι θέμα χημείας (πώς λες ότι «αυτόν δεν τον πάω με τίποτε», και ας μην τον γνωρίζεις τον άνθρωπο καλά; Ετσι). Εξαρχής δεν φάνηκε να ταίριαξαν και αυτό μετεξελίχθηκε σε έναν ακήρυχτο πόλεμο – βεβαιωμένα από πλευράς Μεγάρου Μαξίμου.
Ομως, δεν είναι αυτό. Ή, για να είμαι ακριβής, δεν είναι μόνο αυτό. Εχει να κάνει και με κάτι ακόμη, πιο βαθύ και πιο σημαντικό: είναι η ιστορική καταγωγή του Στουρνάρα από τον χώρο της πραγματικής Αριστερός και οι οικογενειακές περγαμηνές του στους αγώνες της αντίστασης που τον κάνουν σεβαστό σε αυτόν τον πολιτικό χώρο.
Ο πατέρας του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Θανάσης Στουρνάρας ήταν αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, γραμματέας του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) Φθιώτιδας και για τη δράση του εξορίστηκε στη Μήλο, όπου παρέμεινε εξόριστος για πολλά χρόνια.
Οσοι γνώρισαν τον Θανάση Στουρνάρα και ξέρουν και το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στο ΕΑΜ μπορούν, μου λένε, να καταλάβουν γιατί δεν μπορεί να χωνέψει με τίποτε τον Γιάννη Στουρνάρα ο εμμονικός σε κάτι τέτοια Αλέξης Τσότρας.
Τι να επικαλεστεί σε αντιπαραβολή; Τη δραστηριότητα του δικού του πατέρα επί χούντας ή του θείου;
του Γιώργου Παπαχρήστου από Τα Νέα
