Μετά το σπάνιο είδος των συριζο-ψεκασμένων που… μετανάστευσε στη δύσμοιρη χώρα το 2015 (σ.σ.: στο τσακ γλιτώσαμε τότε την χρεοκοπία) τώρα τελευταία μας προέκυψε κι ένα άλλο (αξιοπερίεργο) είδος: αυτό των αριστερο-νεοφιλελέδων.
Το “νέο” αυτό είδος το χαρακτηρίζει η βουλιμία του, κυρίως, να κάνει γιούργια στον νταβλά με τα κουλούρια- όπου κουλούρια το ευρω-πακέτο που θα λάβει η χώρα μας.
Οι “εκπρόσωποί” του μάλιστα έχουν και “ισχυρή” άποψη: από το τι “πρέπει” να κάνει ο Κυριάκος (σ.σ.: έτσι τον αποκαλούν σε διάφορα άρθρα της οκάς που γράφουν, λες και είναι φίλοι που πίνουν καφέ μαζί…), που δεν “πρέπει” να διοχετεύσει τα χρήματα ο Κυριάκος (ξανά μανά σε πρώτο ενικό), γιατί δεν “πρέπει” τα χρήματα να πάνε στον πρωτογενή τομέα της χώρας (σ.σ.: ο μοναδικός μετά τον τουρισμό στον οποίο μπορεί να βασιστεί η χώρα μας για την επιβίωσή της), γιατί δεν “πρέπει” να βοηθήσουν στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της Ελλάδας νομπελίστες όπως ο Χρ. Πισσαρίδης, γιατί “πρέπει” να αρχίσει να μοιράζει διχίλιαρα η κυβέρνηση σε όλους τους εργαζόμενους και γιατί κατά τη γνώμη τους (τρομάρα τους, έχουν κι άποψη…) “πρέπει” τα χρήματα να “δοθούν” στην κρατικοδίατη επιχειρηματικότητα- η οποία παρεμπιπτόντως είναι και παρασιτική και μολυσματική.
Λογαριάζουν, φυσικά, χωρίς τον ξενοδόχο που ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης και ο οποίος αν μη τι άλλο έχει δείξει ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να τιμήσει τη Συμφωνία Αλήθειας με τους πολίτες και να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο την Πολιτική Αλλαγή.
Επίσης, όλοι αυτοί που σήμερα λιγουρεύονται τα 60 δισ. ευρώ που θα λάβει η χώρα μας από την ΕΕ, “λησμονούν” ότι τον Ιούλιο του 2019 οι πολίτες εμπιστεύτηκαν τη ψήφο τους, τις ελπίδες και τα όνειρά τους στον Κ. Μητσοτάκη για να βγάλει τη χώρα από το τέλμα στο οποίο την είχαν ρίξει οι συριζο-καμμένοι και οι τσιπρο-πολάκηδες.
Κοντολογίς, δεν προκύπτει από πουθενά ότι ο πρωθυπουργός θα “υποκύψει” στις σειρήνες του λαϊκισμού και στις ορέξεις των αριστερο-νεοφιλελέδων. Το αντίθετο!
ΥΓ 1. Από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα η χώρα μας έγινε δέκτης μεγάλων πακέτων, που χάρη σ΄ αυτά άλλαξε η όψη της πατρίδας μας. Τρία ωστόσο απ΄ αυτά ξεχωρίζουν. Το πρώτο ήταν τα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα (ΜΟΠ) το οποία είχαν τη σφραγίδα του Ανδρέα Παπανδρέου. Το δεύτερο ήταν το πακέτο Ντελόρ και το τρίτο το ΕΣΠΑ.
Σύμφωνα με μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ για την Τράπεζα της Ελλάδος, από το 1981 μέχρι το 2008 η Ελλάδα είχε λάβει από τα κοινοτικά ταμεία περί τα 91 δισ. ευρώ, ενώ το ποσό ξεπερνά τα 110 δισ. αν συνυπολογιστεί και το ΕΣΠΑ.
ΥΓ 2. Παρά τα λάθη, τις παραλείψεις και ορισμένα φαινόμενα κακοδιαχείρισης που παρουσιάστηκαν εκείνα τα “καταραμένα” χρόνια, τα χρήματα που έλαβε η χώρα μας αξιοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό στις υποδομές, στους δήμους, στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στον καταφρονεμένο και κατασυκοφαντημένο πρωτογενή τομέα. Στους ανιστόρητους καλό είναι να θυμίσουμε ότι χάρη στις αγροτικές επιδοτήσεις που έλαβε η χώρα μας από την Ευρώπη δημιουργήθηκαν μεγάλες και σύνθρονες μεταποιητικές επιχειρήσεις, σε διάφορες περιοχές, και κυρίως συνέβαλαν ώστε να μην ξεκληριστεί ο αγροτικός κόσμος. Προφανώς είναι πολλά τα μεταρρυθμιστικά βήματα που πρέπει να γίνουν. Το σίγουρο είναι ότι τα 60 δισ. που θα πάρει η χώρα μας μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Κι όλα αυτά μπορούν και θα γίνουν από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία έχει σε πρώτη προτεραιότητα τις μεταρρυθμίσεις και την ανάπτυξη του τόπου και ουχί την κρατικοδίατη επιχειρηματικότητα.
