Με τη εν γένει στάση του ο Κώστας Μπακογιάννης τόσο στην άσκηση των καθηκόντων του όσο και με τη δήλωση αποδοχής του αρνητικού γι’ αυτόν αποτελέσματος, καθώς και του αποχαιρετισμού του προς τους Αθηναίους, επέδειξε αξιοπρέπεια και ψυχραιμία, δείγμα μιας πολιτικής ωριμότητας που δυστυχώς ενίοτε παρερμηνεύεται από τον νικητή.

Αυτό, όμως, διόλου φαίνεται να απασχολεί έναν νέο άνθρωπο που δεν προσπάθησε ποτέ να αλλάξει αυτό που είναι και πιστεύει προκειμένου να φθάσει στον στόχο του. Άντεξε την ήττα με γενναιότητα, αποδεχόμενος τα λάθη του, υπέμεινε την κριτική με ψυχραιμία, δίνοντας την ευκαιρία στους αντιπάλους του να δείξουν την αλαζονεία τους.

Ναι, είναι γεγονός ότι ο Κώστας Μπακογιάννης δεν κατέφυγε ποτέ στην ασφάλεια που του παρέχει το βαρύ πολιτικό του όνομα, ακόμη και όταν πρόσφατα η μειοψηφούσα πλειοψηφία επιχείρησε να διαστρεβλώσει την αλήθεια σχετικά με την Ανάπλαση ΑΕ. Απάντησε χωρίς… υποβοήθηση ότι ο Μεγάλος Περίπατος δεν είχε ουδεμία σχέση με την Ανάπλαση της Αθήνας, ως εκ τούτου και καμία οικονομική σχέση με το έργο.

Προφανώς δεν τα έκανε όλα όπως θα ήθελε, δεν πρόλαβε, δεν τον άφησαν, κάποτε θα μάθουμε. Άλλωστε ο Κώστας Μπακογιάννης δεν απέρχεται. Μένει στην Αθήνα και θα συνεχίσει και τα χρόνια που έρχονται να ζει στους ρυθμούς της. Έχει παράπονο γιατί ένα μεγάλο έργο που συντελέστηκε πήγε… περίπατο, ή καλύτερα ατύχησε να κολλήσει στην Πανεπιστημίου; Μόνο ο ίδιος γνωρίζει.

Ωστόσο αυτό που μαθαίνουν σιγά-σιγά οι Αθηναίοι, αλλά και οι επισκέπτες, είναι ότι η Αθήνα μπορεί να μην πρόλαβε να μεταμορφωθεί σε καλλονή, αλλά τουλάχιστον έγινε επί των ημερών του ευπαρουσίαστη και κυρίως καθαρότερη. Δείχνει πλέον ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν ντρέπεται και δεν αισθάνεται τύψεις να στολίζεται και να φοράει τα καλά της για να γιορτάσει τα Χριστούγεννα.

Ο Κώστας Μπακογιάννης αφήνει έργο στην Αθήνα, το οποίο η υπερβάλλουσα- κατά τη γνώμη μου- μετριοφροσύνη δεν τον άφησε να το επικοινωνήσει όσο θα έπρεπε. Αυτό θα φανεί σύντομα διά της σύγκρισης.

Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση που είχε ο Χάρης Δούκας από τον Κώστα Μπακογιάννη είναι ενδεικτική του ήθους, με το οποίο άσκησε τα καθήκοντά του ο επικεφαλής από αύριο της μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο της πρωτεύουσας που στα μάτια των Αθηναίων θα παραμείνει ψηλά. Κι αυτό γιατί ο Κώστας Μπακογιάννης στάθηκε ο ίδιος ψηλά στα δύσκολα, δείχνοντας όπως είχε πει ο Τολστόι ότι τζέντλεμαν δεν είναι μόνο αυτός που πληρώνει τα χρέη του, αλλά εκείνος που τα αναλαμβάνει ακόμα και όταν γνωρίζει ότι τον έχουν κλέψει.