Μ’ ένα ινστιτούτο ξεχνιέμαι, σκέφθηκε ο Αλέξης Τσίπρας και μια και δεν πληρώνει από την τσέπη του, τι έχει να χάσει; Το θέμα όμως στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η πολιτική δεν είναι Αρλεκιν και όλοι θυμούνται αυτό που δεν θέλει να θυμάται ο πρωθυπουργός της πρώτης (και τελευταίας) φοράς Αριστερά. Αυτοί που έχασαν το εισόδημά τους εξαιτίας του και τις ζωές τους, όπως πρόσφατα θύμισε στον Νάσο Ηλιόπουλο της Νέας Αριστεράς –πρώην Τσιπρικής– η Ειρήνη Αγαπηδάκη.

Είναι οφθαλμοφανές ότι το ινστιτούτο θα επιχειρήσει να ξεπλύνει τα «άπλυτα» που άφησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, αλλά συγχρόνως να προλειάνει το έδαφος για την επιστροφή του απαλλαγμένου (έτσι πιστεύει) από τα βαρίδια πρώην πρωθυπουργού.

Επιμύθιο: Αν το ινστιτούτο είναι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερα να το μετατρέψει σε… ινστιτούτο αισθητικής.