Τελικά υπάρχει κάποια κοινωνική αναταραχή τα τελευταία τουλάχιστον έξι χρόνια στην Ελλάδα που να μην εμπλέκεται, έμμεσα πλην σαφώς, η αντιπολίτευση;
Υπάρχει κινητοποίηση που να μένει καθαρά κοινωνική χωρίς πολιτική σκιά; Υπάρχει μπλόκο που να μην αποκτά κομματικό χρώμα; Υπάρχει διαμαρτυρία που να μη «σιγοντάρεται» πολιτικά; Ή μήπως όλα αυτά είναι, για κάποιους, απλώς «σενάρια επιστημονικής φαντασίας»;
Το αφήγημα μπορεί να μοιάζει τολμηρό, όμως τα ίδια τα λόγια των πρωταγωνιστών το επαναφέρουν στο προσκήνιο. Σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, ένταση επικράτησε μεταξύ συνδικαλιστών από τα Πράσινα Φανάρια και από τα Κύμινα, όταν ακούστηκε στον αέρα τηλεοπτικής εκπομπής το «εμένα δε με πήρε αγκαζέ ο Κουτσούμπας ή η Ζωϊτσα». Μια φράση που δύσκολα ερμηνεύεται αλλιώς, παρά ως ευθεία καταγγελία πολιτικής παρακίνησης των αγροτικών κινητοποιήσεων.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα παραμένει κομμένη στα δύο εδώ και σχεδόν έναν μήνα. Κλειστοί δρόμοι, πολύωρες καθυστερήσεις, ένταση ακόμη και μεταξύ των ίδιων των αγροτών, για το αν πρέπει να κατέβουν σε διάλογο. Η κυβέρνηση δηλώνει ανοιχτή στη συζήτηση, όμως η κατάσταση παραμένει εκρηκτική.
Το «μάρμαρο», ωστόσο, δεν το πληρώνουν όσοι βρίσκονται στα μπλόκα. Το πληρώνουν δεκάδες άλλες επαγγελματικές ομάδες. Ο τουριστικός κλάδος κατέγραψε μειώσεις αφίξεων, αφού οι πολλοί εκδρομείς δεν ξεκίνησαν από τις πόλεις τους φοβούμενοι την πολύωρη ταλαιπωρία στους δρόμους.
Με βάση τη φράση που ακούστηκε σήμερα από τους ίδιους τους συνδικαλιστές, δεν είναι λίγοι εκείνοι που συμπεραίνουν ότι τα μπλόκα δεν είναι πια μόνο αγροτικά, αλλά και βαθιά πολιτικά, με απώτερο στόχο τη δημιουργία έντονων κοινωνικών αναταράξεων και, τελικά, την πολιτική φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
