Ο υπεύθυνος τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς εμφανίζεται ως ο «υπερασπιστής της μετριοπάθειας», ενώ στην πράξη τοποθετείται με τρόπους που διχάζουν και προβάλλουν συνεχώς την αντιπολιτευτική του ατζέντα. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για πόλωση, την ίδια στιγμή που η ομιλία του γεμίζει από προσωπικές αιχμές, ειρωνείες και επιθέσεις προς τον πρωθυπουργό, μετατρέποντας κάθε δήλωση σε ευκαιρία για πολιτική εκμετάλλευση.
Η εμμονή του να παρουσιάζει το ΠΑΣΟΚ ως πανίσχυρο ηθικό ανάχωμα, ενώ ταυτόχρονα εστιάζει σε κάθε δημόσια εμφάνιση και κηδεία για να χτυπήσει πολιτικούς αντιπάλους, αποκαλύπτει την πολιτική μικροψυχία του. Οι ειρωνικές αναφορές για παρουσίες, απουσίες και σχολικά «απωθημένα» υποτιμούν τη νοημοσύνη του πολίτη και εκθέτουν την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να οικοδομήσει εικόνα υπερκομματικού θεματοφύλακα της ηθικής.
Η προσπάθειά του να συνδέσει την κυβέρνηση με σκάνδαλα και διαφθορά βασίζεται σε επιλεκτικές αναφορές και μονομερή παρουσίαση γεγονότων. Η συνεχής επανάληψη λέξεων όπως «απών», «διχασμός» και «γαλάζιο σκάνδαλο» αποδεικνύει εμμονή και στρατηγική προπαγάνδας. Αντί να προτείνει λύσεις ή ρεαλιστικά πολιτικά σχέδια, ο Τσουκαλάς παραμένει προσκολλημένος σε έναν μονοδιάστατο λόγο που ανακυκλώνει φόβους και εντυπώσεις.
Τελικά, το κείμενό του δεν υπηρετεί πολιτικό διάλογο ούτε ενισχύει την κεντροαριστερά. Αποκαλύπτει έναν λόγο που βασίζεται σε καταγγελίες και επιθέσεις, πλήρως αποσυνδεδεμένο από τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Ο Κώστας Τσουκαλάς μετατρέπει την πολιτική επικοινωνία σε σόου κακοήθειας, προσπαθώντας να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ ως ηθικό παντοδύναμο, ενώ η πραγματικότητα που περιγράφει είναι μόνο θολό πολιτικό θέατρο.
