Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου βγαίνει και πάλι στο προσκήνιο με ένα αίτημα για σύγκληση επιτροπών της Βουλής, προσπαθώντας να μονοπωλήσει τη συζήτηση για το κρίσιμο ζήτημα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Αλλά το ερώτημα που παραμένει είναι: πόσο βάρος έχει η φωνή της, όταν οι προτάσεις της μοιάζουν περισσότερο με ανέξοδες διαμαρτυρίες παρά με ρεαλιστικές λύσεις για τον Έλληνες αγρότες;
Η ίδια επιμένει στην ανάγκη διαφάνειας και διερεύνησης ευθυνών, ζητώντας μάλιστα σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Ωστόσο, η εμμονή της σε παλαιομοδίτικες και, συχνά, λαϊκίστικες προτάσεις όπως η κατάργηση φόρων και η «διαγραφή» αγροτικών χρεών χωρίς ουσιαστικό σχέδιο χρηματοδότησης δείχνει ότι περισσότερο επιδιώκει πολιτική φθορά παρά παραγωγική συνεισφορά.
Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η λίστα προτάσεων της Πλεύσης Ελευθερίας, που περιλαμβάνει από το αφορολόγητο αγροτικού πετρελαίου μέχρι πλαφόν στο ρεύμα και κατάργηση τεκμηρίων εισοδήματος. Όλα αυτά ακούγονται ωραία στα λόγια, αλλά κανείς σοβαρός δεν πιστεύει ότι μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς τεράστια δημοσιονομική αιμορραγία και χωρίς να διαταραχθεί η ισορροπία της αγοράς.
Η αντιπολίτευση κοροϊδεύει τον αγροτικό κόσμο
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η κ. Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας κινούνται σε μια γραμμή που εξυπηρετεί πολιτικά παιχνίδια και όχι την ουσιαστική στήριξη των αγροτών. Καλούν σε διαφάνεια και έλεγχο, αλλά δεν παρουσιάζουν ένα ολοκληρωμένο και εφαρμόσιμο σχέδιο για να αντιμετωπιστούν οι πραγματικές προκλήσεις που βιώνει ο αγροτικός κόσμος. Οι απλές συνταγές της αντιπολίτευσης παραμένουν κούφιες κραυγές που μόνο εκνευρισμό προκαλούν στους παραγωγούς, οι οποίοι αναζητούν λύσεις και όχι φτηνά πολιτικά παιχνίδια.
Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, έχει ήδη πάρει μέτρα και συνεχίζει να στηρίζει τους αγρότες με ρεαλιστικά βήματα και χρηματοδοτικά εργαλεία, αποδεικνύοντας στην πράξη τη βούλησή της να κρατήσει ζωντανή την ελληνική ύπαιθρο. Οι ευθύνες είναι για όσους επενδύουν στη δημαγωγία και όχι για όσους εργάζονται με σχέδιο και συνέπεια.
