Τελικά έχουμε συχνά πρόβλημα όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική ανάλυση. Γράφουμε, προσπαθούμε να εμβαθύνουμε, συγκρίνουμε καταστάσεις και τελικά το μήνυμα κάποιου άρθρου μας , κάποιας ανάλυσης είναι θολό, τόσο πολύ που να μην είναι καθαρό το μήνυμα. Ας πάρουμε το εκλογικό αποτέλεσμα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
του Ζαχαρία Ζούπη, πολιτικού αναλυτή-υπεύθυνου ερευνών της Opinion Poll
Γράφονται τόσα πολλά και δεν γίνεται σαφές το απλό, το βασικό κατ΄αρχάς: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τέσσερις εκλογικές μάχες σε ενάμισι μήνα! Έχασε με 9.5% στις Ευρωεκλογές , ψάχνει να βρει κανένα Δήμο που κέρδισε, έχασε 12 από τις 13 Περιφέρειες χωρίς να μπορεί να οικειοποιηθεί και την Κρήτη αφού εκεί η νίκη έχει την σφραγίδα του Σ. Αρναουτάκη και τέλος έχασε και στIς Βουλευτικές Εκλογές με 8.5% διαφορά.Εν ολίγοις έφαγε τέσσερα ηχηρά χαστούκια μέσα σε χρόνο ρεκόρ.
Τι άλλο άραγε χρειάζεται να γίνει για να θεωρηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγάλος ηττημένος; Ας δούμε και ένα στοιχείο: Από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 464.804 ψηφοφόρους και 5.81%! Δεν είναι συγκλονιστικό; Μιλάμε για καθαρή, συντριπτική ήττα. Πρόκειται για ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπική ήττα του άχαστου, του « μεγάλου» από τον «Κούλη». Πρόκειται για ήττα που θα πρέπει να δώσουν πειστικές εξηγήσεις , να διερευνήσουν τα αίτιά της, αν θέλουν να προχωρήσουν οι ηγήτορες του ΣΥΡΙΖΑ. Το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα δεν θα τους βοηθήσει είτε συνεχίζουν να αυτοπροσδιορίζονται σαν ριζοσπαστική Αριστερά, είτε βαπτιστούν συνεχιστές του Ε. Βενιζέλου, είτε επανιδρυθούν ως σοσιαλδημοκράτες η Προοδευτική Παράταξη. Άρα ας μην βοηθούν κάποιοι να περνάει ως δευτερεύον το πρωτεύον. Ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα δίχως ρίζες στην Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στους φοιτητικούς συλλόγους, στα συνδικάτα, δηλαδή χωρίς πραγματικές κοινωνικές ρίζες, βρέθηκε κοινωνικά και πολιτικά απομονωμένος και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί από την συμμαχία του φόβου και της ματιάς στο παρελθόν που εκφράζει το ανομοιογενές ιδεολογικά, πολιτικά, προγραμματικά 31.53%. Αν δεν ψαχτούν λοιπόν και ξεπεράσουν την ήττα σαν να μην συνέβη
Μα ακόμα και αν δεχτούμε ότι δέχτηκε μεγάλη ήττα, δεν ήταν Στρατηγική ήττα, λένε αρθρογράφοι. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις δεν το κατάλαβα ποτέ. Ας το δούμε κάπως προσγειωμένα, λίγο πρακτικά.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε συντριπτικά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μια καθαρή τετραετία μπροστά του. Τέσσερα χρόνια είναι πολύς χρόνος.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να περιμένει αυτά τα χρόνια και πολλά για να μπλοκάρει σχέδια. Θα προχωρήσει η Συνταγματική Αναθεώρηση, η αλλαγή του εκλογικού Νόμου, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σημαντικά νομοθετήματα και δεν θα διαδραματίσει κανένα απολύτως ρόλο, την στιγμή που το μικρό ΚΙΝΑΛ μπορεί να έχει ενεργό ρόλο.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα που σήμρα βρίσκεται στην Αντιπολίτευση δεν μπορεί να επαναλάβει τα απαράδεκτα που έπραξε και είπε το 2010-2014 ως Αντιπολίτευση, ως ορμητικό λαικίστικο μόρφωμα με τη στήριξη σημαντικού τμήματος της Οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας .Αν το επιδιώξει, μάλλον θα τροφοδοτήσει σενάρια κωμικών σήριαλ ή Επιθεωρήσεων.Τι να πει το Κόμμα που έφερε 3ο Μνημόνιο και Μνημόνιο διαρκείας, που δέσμευσε την δημόσια περιουσία στο Υπερταμείο για 100 χρόνια, που έλιωσε την μεσαία τάξη, που δημιούργησε μια Μόρια με πολύ ευαισθησία για τους μετανάστες κατά τα άλλα , που τον επικεφαλής της δήθεν αριστερής ομάδας του τον συμπεριλαμβάνουν στην λίστα των διαδόχων της Λαγκάρντ;
– Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας κάνοντας όσα έκανε με προθυμία απέναντι στους εταίρους δανειστές, προχωρώντας μέσα από κωλοτούμπες και παιχνίδια διαπλοκής και εξουσίας , αφυδατώθηκε πολιτικά, ιδεολογικά, προγραμματικά και ηθικά. .
– Ο ΣΥΡΙΖΑ – το δήθεν κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς μέχρι τώρα τουλάχιστον – συγκυβέρνησε για τέσσερα χρόνια με την ακροδεξιά της χώρας, σε ιδανική συνύπαρξη που τροφοδότησε μια ώσμωση που έχει επιδράσει στην φυσιογνωμία του. Δε είναι τυχαίο ότι σειρά στελεχών των ανύπαρκτων πια ΑΝΕΛ είναι σήμερα βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή της δήθεν Προοδευτικής Συμμαχίας. Το αστείο είναι ότι κάποια στιγμή πήγε να σηκώσει τις σημαίες ενάντια δήθεν στην ακροδεξιά. Το κατάλαβε ότι ήταν κωμικό και μάζεψε άρον άρον τις σημαίες.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του έχουν να απολογηθούν για πολλά, μα πάρα πολλά. Υπάρχουν ανοικτές υποθέσεις και είναι και πολλές που θα απασχολήσουν την Δικαιοσύνη για καιρό. Η κ. Δούρου θα βαρεθεί να καταθέτει για τις δεκάδες μηνύσεις πολιτών για το Μάτι, ο κ. Κρέτσος ήδη κατηγορείται για όσα έπραξε την εποχή εκείνου του περίφημου Διαγωνισμού για τα Μ.Μ.Ε. Θα βρίσκεται μόνιμα μπροστά στον κίνδυνο πιθανών ποινικών διώξεων στελεχών του, αλλά σε κάθε περίπτωση τον κίνδυνο πολιτικής απαξίωσης.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει τα ερείσματά του από την εξουσία που έχασε, τους χιλιάδες μετακλητούς και αξιωματούχους του Κράτους, το πελατειακό δίκτυο που δημιούργησε σε χρόνο ρεκόρ σαν έτοιμος από καιρό. Θα νιώσει δε σιγά σιγά τι σημαίνει να χάνεις την στήριξη κύκλων π[ου έχουν μάθει να παίζουν για τα συμφέροντά τους και μόνο.
Δεν γνωρίζω αν όλα αυτά μαζί συνιστούν στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα πάντως συνιστούν ένα πολύ δύσκολο πλαίσιο ανάπτυξης πειστικής πολιτικής δράσης. Από εκεί και πέρα αυτά και το 31,53% δεν μπορούν να υποτιμηθούν και θα ήταν λάθος να συμβεί κάτι τέτοιο. Υπάρχει πάντως κάτι που πρέπει να ειπωθεί. Το ποσοστό αυτό δεν οφείλεται σε κάποιο πρόγραμμα που έπεισε, αλλά σε ένα διχαστικό λόγο που θύμιζε παρελθόν, σε μια ίσως προσωρινή συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων απέναντι σε κάποιους που θα τους ρουφάνε το αίμα, θα τους βάζουν να εργάζονται 7 μέρες την βδομάδα και θα απολύει αδίστακτα χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους. Εν ολίγοις, σε ένα ακόμα χυδαίο παραμύθι. Επίσης οφείλεται και σε κάτι ακόμα: Στην αποτυχία του ΚΙΝΑΛ να κάνει το καθήκον του στον αγώνα κατά του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού, μη κατορθώνοντας να γίνει ένα κόμμα του 10%- 15% παίρνοντας πίσω εξαπατημένες από τον Α. Τσίπρα δυνάμεις του χώρου του, την στιγμή που η Ν.Δ κατόρθωνε να πάρει πίσω όλες τις δυνάμεις που είχε χάσει.
Δεν λες και εύκολο αυτό το πολιτικό τοπίο για τον Α. Τσίπρα εκτός και αν ελπίζει σε μια παταγώδη αποτυχία του Κ. Μητσοτάκη. Αν όμως αυτή δεν υπάρξει ;
