Οι νέες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ (ΡΕΝΕ και Ομπρέλα) προκαλούν πονοκεφάλους και ισχυρές αντιδράσεις στην αυλή του Τσίπρα.
Ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, επικεφαλής της Κουμουνδούρου έκανε μια “διαρροή” ότι είναι “καλοδεχούμενες” οι νέες τάσεις, ωστόσο ο στενός του συνεργάτης και… γνωστός “γραμμιτζής” Θ. Καρτερός, άρχισε τις “νουθεσίες” και τα… μαθήματα “αριστερής συντροφικότητας”.
“Οι τάσεις παρεμβαίνουν δημόσια παίρνοντας υπόψη τη συγκυρία και φροντίζοντας να μην δίνουν την ευκαιρία στον αντίπαλο, ιδιαίτερα όταν είναι στριμωγμένος, να παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν σκορποχώρι. Θα έχετε προσέξει πως, όταν ο κόσμος καίγεται και έχει ανάγκη έναν συντεταγμένο ΣΥΡΙΖΑ, οι τάσεις σωπαίνουν. Επίσης στηρίζουν τον Τσίπρα” σημειώνει σε άρθρο του ο στενός συνεργάτης του Τσίπρα.
Διαβάστε παρακάτω τη… γραμμή Καρτερού (βλ. Τσίπρας), όπως αυτή “ανακοινώθηκε” μέσω της κομματικής “Αυγής”, και βγάλτε τα συμπεράσματά σας για τα πολυτασικά ζόρια που τραβάνε στην Κουμουνδούρου.
“Τι είναι και τι δεν είναι οι τάσεις…
Οι τάσεις δεν είναι φράξιες. Δεν έχουν ξεχωριστή πειθαρχία ούτε βέβαια δίνουν μάχες με λίστες και άλλα κόλπα στα όργανα για την κατάληψη θέσεων
Επειδή τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκαν κάποια ομαδικά κείμενα, και μας προέκυψε η ΡΕΝΕ, και επίσης η Ομπρέλα, πλάι στους 53, στους προεδρικούς, στους ενδιάμεσους κ.λπ., και άρχισαν πάλι τα ανυπόστατα δημοσιεύματα, είναι χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε τι είναι και, κυρίως, τι δεν είναι οι τάσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Με βασική πηγή το τι λένε οι ίδιες για τον εαυτό τους.
Οι τάσεις είναι ομάδες ιδεών. Δεν είναι περίεργο να ομαδοποιηθούν οι ιδέες, όσο απείθαρχες κι αν είναι. Βρίσκονται κάποια στελέχη, ανταλλάσσουν σκέψεις, ανακαλύπτουν ότι τυχαίνει να έχουν περίπου τις ίδιες για τη στρατηγική, την τακτική, το κόμμα, την επικοινωνία, την ηγεσία. Ε, μετά είναι απλό. Από τη στιγμή που βρίσκονται και συμφωνούν, προχωρούν, όταν το κρίνουν επωφελές για το κόμμα και τη συλλογική του σκέψη, στη δημοσίευση των απόψεών τους. Για ενημέρωση, ζύμωση, συμμετοχή στην πάλη των ιδεών. Αυτό.
Οι τάσεις δεν είναι φράξιες. Δεν έχουν ξεχωριστή πειθαρχία ούτε βέβαια δίνουν μάχες με λίστες και άλλα κόλπα στα όργανα για την κατάληψη θέσεων. Συμμετέχουν τα μέλη τους ως μέλη του κόμματος στις διαδικασίες, χωρίς εκ των προτέρων αποφάσεις, δεσμεύσεις στήριξης των «δικών τους» ή συνεδριάσεις πριν από τις συνεδριάσεις των οργάνων. Όταν βρίσκονται, συζητούν μόνο για ιδέες. Δεν φαλκιδεύουν δηλαδή την εσωκομματική δημοκρατία δρώντας ως πειθαρχημένα υποσύνολα.
Οι τάσεις δεν στρέφονται η μια κατά της άλλης. Καλλιεργούν την αντιπαράθεση ιδεών και τη σύνθεση, όχι την αποσύνθεση. Οι επώνυμοι από την τάδε τάση είναι αλληλέγγυοι με τους επώνυμους της απέναντι τάσης. Η συντροφικότητα των μελών χαρακτηρίζει και τις σχέσεις των τάσεων. Κακιά κουβέντα δεν θα ακούσεις από τον ένα για τον άλλο. Και εννοείται ότι κανείς δεν διανοείται να ολισθήσει σε διαρροές για συντρόφους του της απέναντι τάσης σε εχθρικά ΜΜΕ. Άπαγε της βλασφημίας.
Οι τάσεις παρεμβαίνουν δημόσια παίρνοντας υπόψη τη συγκυρία και φροντίζοντας να μην δίνουν την ευκαιρία στον αντίπαλο, ιδιαίτερα όταν είναι στριμωγμένος, να παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν σκορποχώρι. Θα έχετε προσέξει πως, όταν ο κόσμος καίγεται και έχει ανάγκη έναν συντεταγμένο ΣΥΡΙΖΑ, οι τάσεις σωπαίνουν. Επίσης στηρίζουν τον Τσίπρα. Όλες. Προσπαθώντας φυσικά να τον πείσουν να βελτιώσει κάποια πράγματα στην πολιτική, την επικοινωνία, το ύφος κ.λπ.
Αυτά περίπου υποστηρίζουν οι τάσεις για τον εαυτό τους. Και δεν έχουμε λόγο να μην τα πιστέψουμε. Τούτων δοθέντων, ας επιλέξει κάθε μέλος του κόμματος, εφόσον διαθέτει ιδέες, την τάση του. Αν πάλι δεν του ταιριάζει καμία, ας βρει μερικούς ομοϊδεάτες κι ας κάνουν μια δική τους. Διότι οι ιδέες χωρίς τάσεις είναι ορφανές…”.
