Τα καφεκοπτεία τα είχαν ανέκαθεν άνθρωποι μερακλήδες και, όπου κι αν βρίσκονταν, γέμιζαν τις γειτονιές με υπέροχα αρώματα. Η ιστορία πολλών συνεχίζεται ακόμη.
Από τα εκατοντάδες υποκαταστήματα αλυσίδων εμπορίας καφέ και τις καφετέριες μέχρι την «εφεύρεση» του φραπέ στη ΔΕΘ το 1957, ο τομέας της καφεκοπτικής έχει τη δική του ιστορία.
Τα πρώτα μαγαζιά που πωλούσαν καφέ στην Αθήνα εμφανίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα… τα λεγόμενα καφεκοπτεία. Μέχρι τότε τα καφενεία έκοβαν τον καφέ με τις μπρούντζινες χειροκίνητες μηχανές τους.
Τα καλά καφενεία είχαν έμπειρο παρασκευαστή (ταμπή τον έλεγαν, εκ Τουρκίας η λέξη), που έφτιαχνε καφέδες στην καυτή άμμο χρησιμοποιώντας πάντα έτοιμο ζεστό νερό.
Καφέδες με βαριά ιστορία και θρυλικό καϊμάκι από την Αθήνας μέχρι το λιμάνι
Στα καφεκοπτεία του κέντρου της Αθήνας τα πρωινά είχε λογής κόσμο – βλέπεις, πωλούσαν και γλυκά του κουταλιού αφού συνήθως συνόδευαν τον καφέ. Όποιοι αγαπούσαν τις εκλεκτές γεύσεις και τα αρώματα διάβαιναν το κατώφλι του οίκου Μπέλκα στη σημερινή Πλατεία Κοτζιά και λίγο παραπέρα στου Ριζόπουλου…
Στη συνέχεια στο Κολωνάκι στου Μισεγιάννη και στου Λουμίδη στον Πειραιά, μοσχοβολούσαν οι γειτονιές από φρεσκοκαβουρντισμένο καφέ.
Και στην Ομόνοια αργότερα μπήκε στο παιχνίδι ο BRAVO με το σλόγκαν «Αυτός είναι καφές», για να παραμείνει στην κορυφή για πολλά χρόνια μαζί με τον «Παπαγάλο» του Λουμίδη που είχε έρθει κι αυτός στην Ομόνοια.
Από την άλλη, οι παλιοί Μικρασιάτες προτιμούσαν να συνεχίζουν να αλέθουν μόνοι τους τον καφέ στον μπρούντζινο μύλο.
Προτιμούσαν τον ΡΙΖΟΠΟΥΛΟ από όπου αγόραζαν τους κόκκους… «έχει το καλύτερο χαβούρδισμα…», έλεγε η προγιαγιά μου την ώρα που άλεθε, κι εμείς την κοιτούσαμε καθισμένες στα σκαμνάκια με περιέργεια.
Άναβε το καμινέτο που έκαιγε πράσινο οινόπνευμα, έβαζε το μπρίκι με το νερό και στη συνέχεια τη ζάχαρη… «έδινε» ένα καλό ανακάτεμα για λίγο. Έπαιρνε την πρώτη, μετά τη δεύτερη βράση ανακατεβάζοντας το μπρίκι από το καμινέτο.
Έριχνε μια γουλιά στο χοντρό φλιτζανάκι του καφέ, περίμενε λίγο και στη συνέχεια το γέμιζε αφήνοντας λίγο χώρο για το ταχίνι.
