Οι σχέσεις των πολιτικών αρχηγών με τους συνεργάτες τους είναι συχνά περίπλοκες και γεμάτες ανατροπές. Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα, η πορεία από τη συναδελφική προσέγγιση στο οριστικό «διαζύγιο» με πρώην συντρόφους του έχει προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έντονες συζητήσεις. Μάλιστα, με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία του βιβλίου του, ο πρώην πρωθυπουργός επανέρχεται στην επικαιρότητα ως ήρωας μιας ιστορίας που διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες αδυναμίες, την πολιτική υποκρισία και –για κάποιους– την αχαριστία.
Τα ’λεγε ο Αλαβάνος
Ένα από τα βασικά σημεία που υπογραμμίζουν κάποιοι πρώην συνεργάτες του είναι η «μνημειώδης ευκολία» με την οποία ο Α. Τσίπρας αδειάζει δικούς του υπουργούς και ανθρώπους που υπήρξαν στενοί του σύμβουλοι, κάτι που δεν περιορίζεται στην περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φαίνεται να έχει τις ρίζες του στις πρώτες μέρες της πολιτικής του ανέλιξης, επικαλούμενοι τα όσα κατά καιρούς έχει πει ο πολιτικός του «μέντορας», Αλέκος Αλαβάνος.
Μάλιστα δεν φοβούνται να κάνουν λόγο για ψυχρή και συχνά υπολογιστική προσέγγιση του πρώην πρωθυπουργού στις διαπροσωπικές σχέσεις, ιδιαίτερα απέναντι σε όσους βρέθηκαν στον «σκληρό πυρήνα».
Έχοντας ανέβει στην πολιτική σκηνή με το σύνθημα της «ελπίδας» και του «καινούργιου», ο Α. Τσίπρας ήταν για πολλούς σύμβολο ανατροπής και αλλαγής, ενώ κατάφερε να κατακτήσει την πρωθυπουργία ακολουθώντας το όνειρο της αριστερής διακυβέρνησης.
Όμως, καθώς περνούσαν τα χρόνια και ιδιαίτερα μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, οι ελπίδες των πολιτών διαψεύστηκαν, ενώ παρά το γεγονός ότι ο ίδιος παρέμεινε επικοινωνιακά ισχυρός, οι αναφορές σε «αχάριστη» στάση απέναντι σε όσους τον βοήθησαν να ανέλθει στην εξουσία άρχισαν να εντείνονται.
Η «Ιθάκη», σύμφωνα με τις διαρροές και τις προδημοσιεύσεις, δείχνει ότι η «πολιτική αχαριστία» την οποία του καταμαρτυρούν δεν αφορά μόνο την πορεία του, αλλά και τις πολιτικές του επιλογές, οι οποίες φάνηκαν σε πολλές περιπτώσεις να προδίδουν τις αρχικές του δεσμεύσεις.
Οι «άσπονδοι φίλοι» του Α. Τσίπρα στέκονται στις κοινές τους αναμνήσεις και δεν διστάζουν να αναφερθούν στην αδυναμία του να κρατήσει κοντά του τους ανθρώπους που τον στήριξαν στα πρώτα χρόνια.
Από τον Γιάνη Βαρουφάκη και τη σφοδρή σύγκρουση που οδήγησε στην απομάκρυνσή του, μέχρι την αποστρατεία άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (όπως εκείνα που κατέληξαν στη Λαϊκή Ενότητα ή ακόμα και την ίδια τη Ζωή Κωνσταντοπούλου), το υπό έκδοση βιβλίο προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ματιά στις εσωτερικές διεργασίες του κόμματος και στις προσωπικές σχέσεις του Αλέξη Τσίπρα με τους στενότερους συνεργάτες του. Μάλιστα, σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα αναφέρονται συγκεκριμένα περιστατικά με πρωταγωνιστές πρώην υπουργούς και στελέχη του κόμματος.
Εξάλλου, η ευκολία με την οποία «αδειάζει» συνεργάτες, είτε με δημόσιες αντιπαραθέσεις είτε με την απομόνωσή τους από την κεντρική πολιτική σκηνή, είναι ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αμφιλεγόμενη την πολιτική πορεία του Α. Τσίπρα.
Για αυτό και αυτό που θα εντυπωσιάσει περισσότερο δεν είναι τόσο οι διαφωνίες, οι δημόσιες συγκρούσεις, οι αντιφάσεις και οι στρατηγικές επιλογές του πρώην πρωθυπουργού όσο η ανθρώπινη διάσταση της πολιτικής του πορείας.
Παγερά απρόσωπος
Από τη δική τους πλευρά, οι πρώην συνεργάτες του αναμένεται να αποκαλύψουν μια εικόνα ενός ανθρώπου που, παρόλο που ανέδειξε μεγάλες προσδοκίες, συχνά είχε μια παγερή και απρόσωπη προσέγγιση στις ανθρώπινες σχέσεις του και ενώ δημόσια υποσχόταν συλλογικότητα και συνεργασία, δεν δίστασε να απορρίψει όσους δεν του ήταν πια χρήσιμοι για την επίτευξη των στόχων του.
Σε κάθε περίπτωση η πορεία του Α. Τσίπρα, που συνδυάζει κρίσιμες αποφάσεις και πολιτικές προδοσίες, προσφέρει αρκετό υλικό για σκέψη, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο οι ηγέτες χειρίζονται τις σχέσεις τους με τους συνεργάτες τους και πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορεί να απορρίψουν τους ανθρώπους που τους βοήθησαν να φτάσουν στην κορυφή.
