Αυτό το παραμύθι που έχει ξεκινήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και το σιγοντάρει και το ΠΑΣΟΚ δεν αφορά τους πολίτες. Αφορά τα δύο αυτά κόμματα και μόνο. Ο λόγος για τα ποσοστά που καταγράφηκαν στις εθνικές εκλογές και αποτυπώνονται με ακόμη περισσότερη έμφαση στις δημοσκοπήσεις που έχουν ακολουθήσει – σε όλες τις δημοσκοπήσεις.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ –με τελευταίο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Γιώργο Τσίπρα– έχουν επιδοθεί από την πρώτη, μετά την ήττα, στιγμή σε έναν αγώνα να πείσουν πως το ποσοστό που έλαβαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία δεν είναι καλό για την ίδια τη Δημοκρατία.
Άλλωστε ο αγώνας που κάνουν –από κοινού με το ΠΑΣΟΚ– να πείσουν πως στην Ελλάδα έχει καταλυθεί το Κράτος Δικαίου δεν είναι τυχαίος. Κινείται σε πολλά επίπεδα, ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου, μάλιστα, επιδιώκουν να ενεργοποιήσουν ακόμη και ποινές σε βάρος της χώρας. Είναι ενδεικτικό πως ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτοί που τα τελευταία χρόνια έβαλαν στο στόχαστρο τη χώρα μας. Είναι αυτοί που πανηγυρίζουν για δήθεν ψηφίσματα, είναι αυτοί που επιχειρούν να κοπούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια με ψευδείς καταγγελίες και ασύστολα fake news.
Στο εσωτερικό το αφήγημα, ή καλύτερα το παραμύθι, που στήνεται είναι απλό: η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν πάρει 41% και εξακολουθούν στις δημοσκοπήσεις να διατηρούν υψηλά –απίστευτα υψηλά για δεύτερη τετραετία και με κρίσεις διεθνούς επιπέδου– ποσοστά και ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ πραγματοποιούν χαμηλές πτήσεις σε σημείο που και τα δύο κόμματα μαζί να συγκεντρώνουν μετά βίας, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένα 27%,
Και ενώ το 41%, όπως άλλωστε και τα στοιχεία που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, αποτελούν επιλογή των πολιτών που ψηφίζουν, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θέτουν θέμα… Δημοκρατίας. Δηλαδή αμφισβητούν τους πολίτες που επιλέγουν. Αμφισβητούν τη δυνατότητά τους να επιλέξουν σωστά. Αμφισβητούν την ίδια την πλειοψηφία.
Γιατί; Μα διότι τα κόμματά τους είναι χαμηλά, ιδιαιτέρως χαμηλά, στις δημοσκοπήσεις, όπως άλλωστε ήταν και στις εθνικές εκλογές του 2023. Και αντί να αναζητούν τρόπους να ανεβάσουν τα ποσοστά τους, να γίνουν ελκυστικότεροι στους ψηφοφόρους, να καταθέσουν προτάσεις σοβαρές για το μέλλον τους και για το μέλλον της χώρας, αναλώνονται σε λαϊκισμούς και τοξικές ρητορικές θέτοντας στο στόχαστρο την ίδια τη Δημοκρατία.
Κάνουν τον πόνο τους δηλαδή πόνο των υπολοίπων. Και μεταφέρουν τον καημό τους σε πράξεις και παραλείψεις σε βάρος της χώρας αναζητώντας… καταδίκες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επιμένοντας σε μια λογική και πρακτική που απέχει από το πραγματικό ζητούμενο της κοινωνίας.
Το 41% δεν είναι κακό για τη Δημοκρατία. Αντιθέτως, είναι μια δημοκρατική επιλογή. Είναι απλά κακό για τα κόμματα που θέλουν πάση θυσία να ανέβουν στην εξουσία, όπως και για τους παρατρεχάμενους που κινούνται στους διαδρόμους τους. Είναι απλά κακό για τον Στέφανο Κασσελάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη που παίζουν τα πολιτικά τους ρέστα στις επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές, σε έναν μεταξύ τους άτυπο διαγωνισμό για μια δεύτερη θέση που μόνο τους ίδιους αφορά.
