Τα νέα επεισόδια βίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, με αφορμή την αποκατάστασης της νομιμότητας σε σχολή που τελούσε υπό κατάληψη τα τελευταία 35 χρόνια, αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος στα ελληνικά ΑΕΙ. Ας μη λησμονούμε ότι και στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο επί σειρά ετών υπήρχε άβατο σε συγκεκριμένη σχολή.

Το θέμα είναι κρίσιμο διότι όχι μόνο διασύρει διεθνώς τη χώρα στον τομέα της Παιδείας, αλλά αναδεικνύει και τις ευθύνες που έχει η πολιτεία διαχρονικά στην αντιμετώπιση ενός θλιβερού φαινομένου που δεν απαντά σε κανένα πανεπιστήμιο των χωρών του δυτικού κόσμου, τουλάχιστον.

Εν πρώτοις, σε όσες σχολές τελούσαν υπό πολύχρονη κατάληψη διαπιστώθηκε ότι αποτελούσαν εργαστήρια παρασκευής ναρκωτικών ουσιών, εμπορίας τους καθώς και κατασκευής του οπλοστασίου με το οποίο περιθωριακοί αναρχικοί χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση των οργάνων τάξεως, όταν αυτά εκαλούντο να επιβάλλουν τη νομιμότητα. Για τις δραστηριότητες αυτές ποιες φωνές τελικά θα αποφασίσουν να ακουστούν από τον πολιτικό κόσμο και ειδικώς από τα κόμματα της αντιπολίτευσης που τηρούν αιδήμονα σιωπή μην τυχόν και χάσουν τη συμπάθεια του περιθωρίου; Αυτό ισχύει ειδικώς για την Αριστερά, που άλλοτε δείχνει ανοχή στα όρια της συγκατάβασης και άλλοτε επιχαίρει θεωρώντας τα θλιβερά αυτά φαινόμενα κοινωνική αντίδραση κατά του αστικού συντηρητισμού!

Το νέο μέτρο της ίδρυσης της πανεπιστημιακής αστυνομίας εξελίσσεται σε πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Διότι οι σκοτεινοί κύκλοι της μαφίας των πανεπιστημίων –διότι περί μαφίας πρόκειται όταν εμπορεύεσαι ναρκωτικά σε πανεπιστημιακούς χώρους– δείχνουν με κάθε ευκαιρία ότι δεν πρόκειται να καταθέσουν τα όπλα. Μέχρι τώρα η αδράνεια των κυβερνήσεων θα μπορούσε να αποδοθεί στην εσφαλμένη αντίληψη περί ενός πολιτικού κόστους. Τι πολιτικό κόστος μπορεί να είναι αυτό όταν προέρχεται  από την αντίδραση θλιβερών μειοψηφιών, κυρίως της Αριστεράς; Η κυβέρνηση πρέπει να δείξει θάρρος και αποφασιστικότητα γνωρίζοντας ότι για την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας των ελληνικών ΑΕΙ έχει στο πλευρό της την ελληνική κοινή γνώμη, σχεδόν στο σύνολό της.

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”