Η προσπάθεια πρόκλησης πολιτικής αστάθειας από τον ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον συνεπικουρείται ανοιχτά από το ΜεΡΑ25, (όπως με σαφήνεια τοποθετήθηκε ο Βαρουφάκης στη Βουλή) εντάσσεται στο δόγμα της Αριστεράς όπως το έχει περιγράψει και το στέλεχος του κόμματος Εφη Αχτσιόγλου λέγοντας τον Ιούνιο του 2021 ότι η «κανονικότητα δεν είναι ποτέ, στην πραγματικότητα, ευκαιρία για την Αριστερά». Τα όσα συμβαίνουν με αφορμή την υπόθεση της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, επιβεβαιώνουν τη ρήση Αχτσιόγλου με απρόσμενο συμπαραστάτη πλέον το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.

«Η κανονικότητα οδηγεί στον ατομικισμό, για αυτό η κυβέρνηση επενδύει πάρα πολύ στην ατομική ευθύνη όλο αυτό τον καιρό. Η ατομικότητα βοηθά περισσότερο την πολιτικά και τελικά βοηθά την άκρα δεξιά στο αφήγημά της» την περίοδο της πανδημίας και της αναταραχής που επιχείρησε το κόμμα της να προκαλέσει, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηταν η περίοδος που η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί την πανδημία και το ψυχολογικό αλλά και οικονομικό βάρος των πολιτών προκειμένου να δημιουργήσει ένα κύμα αγανάκτησης. Προσπάθεια που απέτυχε παταγωδώς με τους πολίτες να έχουν γυρίσει την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ και τις παλινδρομήσεις του μέσω του κλεισίματος του ματιού στους αντιεμβολιαστές και όλους όσοι δημιουργούσαν συνθήκες αντιδράσεις σε μέτρα που ελάμβανε όχι μόνο η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος όλος.

«Νομίζω» είχε πει «ότι είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία και ταυτόχρονα πολύ μεγάλη ευθύνη που έχουμε ως το πρώτο κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη να δράσουμε ώστε αυτές οι μετατοπίσεις, αυτές οι ρωγμές που υπήρξαν στην Ευρώπη λόγω της πανδημίας να μπορέσουν να οδηγήσουν σε μία μεγαλύτερη, ουσιαστικότερη πολιτική αλλαγή» για να καταλήξει ότι:

«Δημιουργείται ένα πεδίο δυνατοτήτων για την Αριστερά γιατί τα αυτιά του κόσμου έχουν ανοίξει πολύ περισσότερο, είναι πολύ πιο έτοιμες οι κοινωνίες να ακούσουν αυτή την ατζέντα την οποία πριν από την κρίση πιο δύσκολα άκουγαν ή τη θεωρούσαν ίσως πιο θεωρητική, γιατί οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρώπη από τον φόβο της κατάρρευσης των δικών τους οικονομικών είναι πιο δεκτικές σε τέτοιου τύπου συζητήσεις, διότι υπάρχει η επιρροή της πολιτικής του Μπάιντεν αυτή τη στιγμή και διότι σε όλη τη συζήτηση για το Ταμείο Ανάκαμψης υπήρχαν πολύ ενδιαφέρουσες μετατοπίσεις και πολιτικές συγκρούσεις μεταξύ των χωρών που μέχρι χθες θεωρούνταν ότι αποτελούν ενιαίο μπλοκ» λέγοντας παράλληλα πως είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.

Την Παρασκευή ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε στο σημείο να καλεί τους βουλευτές της Ν.Δ να «ρίξουν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δείχνοντας πως βλέπει και ο ίδιος τα περί δημοκρατίας που επικαλείται. Το τερμάτισε όμως ζητώντας τους επίσης να μην τολμήσουν να εκλέξουν νέο πρόσωπο για πρωθυπουργό από την ΚΟ αλλά να πάει η χώρα σε εκλογές. Και υποστήριξε πως το δίμηνο ή και τρίμηνο διάστημα που δύναται να προκύψει έως την ανάδειξη μιας νέας κυβέρνησης δεν θα προκαλέσει ζημιά στην χώρα, τη στιγμή μάλιστα που οι χώρες της Ευρώπης και η παγκόσμια οικονομία ταλανίζεται κάτω από το κύμα της ακρίβειας και την ενεργειακή κρίση.

Με τις γνωστές του επιθέσεις και τους αήθεις χαρακτηρισμούς επιδίωξε να εμφανιστεί ως εκφραστής του κλίματος αντίδρασης και να δημιουργήσει εντυπώσεις για ένα νέο κύμα αγανάκτησης αυτή τη φορά με τον μανδύα της «κατάλυσης» της Δημοκρατίας.

Κατάφερε όμως απλά να επαναφέρει στο προσκήνιο το Δόγμα της Αριστεράς και τη… ρήση Αχτσιόγλου περί της ανάγκης να μην υπάρχει κανονικότητα ώστε να καταφέρει να αναρριχηθεί εκ νέου στις καρέκλες της εξουσίας. Αυτό επιδιώκει πατώντας πάνω στην υπόθεση της παρακολούθησης Ανδρουλάκη. Αυτή τη δυνατότητα του δίνει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ παρά τα όσα λέει ο πρόεδρός του με χλιαρές αναφορές για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Άλλωστε η ρητορική των πολιτικών αρχηγών του δεύτερου και του τρίτου κόμματος της Βουλής ταυτίζεται στην παρούσα φάση. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και στην υπόθεση του Έβρου το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ έσπευσε να ταυτιστεί με τη ρητορική ΣΥΡΙΖΑ και τις καταγγελίες των στελεχών του και κάποιων ΜΚΟ.

Η ουσία είναι ότι στην παρούσα φάση όσο και στις κρίσεις που προηγήθηκαν, η πολιτική σταθερότητα αποτελεί μείζονος σημασίας θέμα για την πορεία της χώρας. Είναι ενδεικτικό πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίσθηκε στη Βουλή για μια ακόμη φορά, δηλώνοντας πως αναλαμβάνει το όποιο πολιτικό κόστος προκύψει δίνοντας ως χρονικό ορίζοντα για τη διενέργεια εκλογών την ολοκλήρωση της τετραετίας.

Είναι βέβαιο πως η υπόθεση αυτή προκαλεί ρωγμές και φθορά στο κυβερνητικό οικοδόμημα. Ομως τα όσα πρέπει να γίνουν για να προχωρήσει η χώρα μέσα στην ενεργειακή κρίση υπερισχύουν στη σκέψη του πρωθυπουργού που τόσο αυτή τη φορά όσο και τις προηγούμενες θα μπορούσε να έχει προσφύγει στις κάλπες και να βγεί νικητής. Αυτή ενδεχομένως να είναι και η βασική του διαφορά με τους αντιπάλους του, παρά τις σχετικές εισηγήσεις που έχει δεχθεί.

Υγ 1: Η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό μόνο ως ανέκδοτο δύναται να αντιμετωπιστεί. Τα τρία χρόνια της κυβέρνησης η αναβάθμιση της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο είναι κάτι περισσότερο από εμφανής. Η δε αποδοχή της ενδέχεται να είναι και πρωτοφανής τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Εν τούτοις εντάσσεται με ευκολία στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την κανονικότητα και την πολιτική – οικονομική σταθερότητα. Κυρίως δε ως προς την προσπάθεια να πληγεί σε επίπεδο ΕΕ με το βλέμμα στραμμένο στο Ταμείο Ανάκαμψης…

Yγ 2: Οι πρώτες δημοσκοπήσεις (CPO, MARC) δείχνουν μια μικρή φθορά της Ν.Δ. εν τούτοις καταγράφει εν μέσω των επιθέσεων σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη ένα σημαντικό προβάδισμα καταγράφοντας τον αρχηγό της κυβερνώσας παράταξης ως τον δημοφιλέστερο πολιτικό και καταλληλότερο για πρωθυπουργό. Τα δε μικρά κέρδη  για ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Τσίπρα και Ανδρουλάκη μάλλον πρέπει να τους προβληματίσουν…