λινού (η)
1. αυτή που έχει μεγαλύτερη ελευθερία λόγου, που μπορεί να πει αυτά που δεν μπορούν άλλοι «κράτα το στόμα σου κλειστό και άσε καλύτερα να του πει τα κακά νέα η Αθηνά, που είναι λινού» 2. αυτή που καταφέρνει να συνδυάζει δύο διαφορετικές ιδιότητες «άμα είσαι λινού και όχι κάνα κορόιδο, μπορείς άνετα να συνδυάσεις Εκκλησία και Αριστερά» 3. υπερβολικά πιστή, θρησκόληπτη «είναι τόσο λινού που την έχω ικανή να υποστηρίξει ότι η θεία κοινωνία είναι φάρμακο για τον κορονοϊό»
Οταν η σ. Λινού, μιλώντας πριν από επτά χρόνια για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης έλεγε «πιστεύω, στο μέλλον θα δούμε αύξηση των καρκίνων και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι τότε, με κατάλληλα φάρμακα και κατάλληλους τρόπους θεραπείας, για τους ανθρώπους που θα είναι πολύ νέοι ίσως ή σχετικά νέοι, που θα έχουν ένα προσδόκιμο επιβίωσης χωρίς την κακοήθεια 30-40 χρόνια μπροστά τους, αυτούς θα πρέπει να διασώσουμε σαν λαός» ή όταν έλεγε ότι «ένας άνθρωπος που πλησιάζει στο τέλος του με υψηλές δόσεις ακριβών αντικαρκινικών είναι πιθανόν να μην μπορεί να σωθεί», προσθέτοντας ότι το βάρος σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να δοθεί στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους ασθενούς και όχι στη μάλλον αδύνατη θεραπεία, κανείς δεν ενοχλήθηκε. Και ορθώς. Η πραγματικότητα είναι συχνά δυσάρεστη, αλλά μόνο οι αφελείς και οι πονηροί επιτίθενται σε όποιον την περιγράφει προκειμένου να την κάνει κατανοητή και έτσι να τη βελτιώσει. Μένει να μάθουμε τι είναι η ίδια η σ. Λινού που χαρακτήρισε «φρικτές» αντίστοιχες δηλώσεις του Σπύρου Πνευματικού.
Παραμυθάκι μου...
Τι ακριβώς σημαίνει η φράση «μίλησε σαν επιστήμονας ενώ είναι πολιτικός»; Οτι, σε αντίθεση με τους επιστήμονες, οι πολιτικοί οφείλουν να πουλάνε παραμύθι αντιμετωπίζοντας τους πολίτες ως εφήβους που δεν έχουν την πνευματική και ψυχολογική ωριμότητα να έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα;
Το οξύμωρο μιας έκθεσης της Κομισιόν
Διαβάζοντας ένα δημοσίευμα για μια έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα έχει (αναλογικά) τους περισσότερους δικαστές στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τους πιο αργούς ρυθμούς στην απονομή της Δικαιοσύνης, το μόνο που σκεφτόμουν είναι το πόσες μέρες (ή ώρες) θα περάσουν για να ακούσουμε ότι η μόνη λύση για την αντιμετώπιση και αυτού του προβλήματος είναι περισσότερες προσλήψεις και αύξηση της χρηματοδότησης.
Πουθενά στον κόσμο
Tο Σάββατo έβαλα να δω τον τελικό του Champions του League κάνα τέταρτο πριν από τη σέντρα και η απορία που μου ξαναδημιουργήθηκε (γιατί το φαινόμενο είναι επαναλαμβανόμενο) είναι η εξής: Υπάρχει άλλη χώρα στην οποία την ώρα του pre-game show ακούγονται τα σχόλια των δημοσιογράφων για τους καλλιτέχνες και όχι οι ίδιοι καλλιτέχνες;
