Η τραγωδία των Τεμπών, που συγκλόνισε τη χώρα, δεν άφησε πίσω της μόνο θύματα και πένθος, αλλά και μια ανελέητη πολιτική εκμετάλλευση. Η αντιπολίτευση, αντί να επιδιώξει την ανάδειξη της αλήθειας και τη δικαίωση των θυμάτων, έσπευσε να μετατρέψει το δυστύχημα σε εργαλείο προπαγάνδας, διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα για να εξυπηρετήσει τη δική της ατζέντα.
Αμέσως μετά το δυστύχημα, αντί για ψύχραιμη και τεκμηριωμένη κριτική, παρακολουθήσαμε έναν καταιγισμό από υπερβολές, λαϊκίστικες κορώνες και σκόπιμη αποσιώπηση της διαχρονικής ευθύνης. Ακούσαμε για απόκρυψη νεκρών, για εξαφανισμένα βαγόνια, για την προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει ενα κοινό λαθρέμπορο, έγινε πρόταση μομφής βασισμένη σε δημοσίευμα για παραποιημένες συνομιλίες που έφτασαν στη Δικαιοσύνη ενώ αποδείχτηκε ότι η Δικαιοσύνη έχει όλες τις συνομιλίες, έφτασε στο σημείο να κατηγορηθεί ο Άδωνις Γεωργιάδης πως έδωσε εντολή να καταστραφούν φιαλίδια με αίμα όταν ήταν υπουργός Υγείας ενώ ήταν υπουργός Ανάπτυξης, διαστρεβλώθηκαν ανερυθρίαστα δηλώσεις υπουργών και του πρωθυπουργού για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένο αφήγημα.
Ενώ τα προβλήματα και οι παθογένειες στο σιδηροδρομικό δίκτυο έχουν τις ρίζες τους σε πολιτικές δεκαετιών, η αντιπολίτευση επιχείρησε να τα αποδώσει αποκλειστικά στη σημερινή κυβέρνηση, παραβλέποντας τις δικές της παραλείψεις και εγκληματικές αμέλειες όταν βρισκόταν στην εξουσία.
Προπαγάνδα και εργαλειοποίηση
Η επιλεκτική παρουσίαση στοιχείων, η δραματοποίηση και η κατασκευή ενός αφηγήματος απόλυτης ευθύνης της κυβέρνησης αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα προπαγάνδας. Ταυτόχρονα, η αντιπολίτευση εκμεταλλεύτηκε την οργή των πολιτών, υποδαυλίζοντας εντάσεις και διοχετεύοντας την αγανάκτηση προς πολιτικά οφέλη, χωρίς να καταθέτει ουσιαστικές προτάσεις για την ασφάλεια των μεταφορών.
Η μετατροπή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε ισχυρά εργαλεία προπαγάνδας επέτρεψαν την διάδοση μισών αληθειών και κατασκευασμένων αφηγημάτων. Πληρωμένοι «αναλυτές» και Bots προώθησαν ατζέντες, ενώ η συνεχής επανάληψη ψευδών ειδήσεων κατέστησε σχεδόν αδύνατη τη διάκρισή τους από την αλήθεια. Με αφορμή την παρουσίαση των τριών νέων βίντεο από τον κύριο Καπερνάρο είδαμε ορδές από ψεύτικους λογαριασμούς να βρίζουν τον Άρη Πορτοσάλτε και να προσπαθούν να βγάλουν ψεύτικα τα βίντεο.
Θλιβερή αντιπολίτευση
Ακόμη πιο θλιβερό είναι το γεγονός ότι, αντί για έναν γόνιμο διάλογο που θα οδηγούσε σε λύσεις, η συζήτηση εκφυλίστηκε σε μια στείρα αντιπαράθεση εντυπώσεων. Η πολιτική εργαλειοποίηση της τραγωδίας όχι μόνο δεν βοηθά τις οικογένειες των θυμάτων να βρουν δικαιοσύνη, αλλά υπονομεύει και κάθε σοβαρή προσπάθεια αλλαγής.
Όταν η αντιπολίτευση επιλέγει την προπαγάνδα αντί για την αλήθεια, η κοινωνία μένει διχασμένη, και οι πραγματικοί υπεύθυνοι κρύβονται πίσω από το πολιτικό θέατρο.
