Αν είστε από αυτούς που δυσκολεύονται να μπουν σε κουτάκια, που δεν μπορούν εύκολα να χαρακτηρίσουν τον εαυτό τους, που στο δίλημμα εξωστρεφής ή εσωστρεφής παραμένουν πάντα στη μέση, έχουμε καλά νέα για εσάς.
Η νέα κατηγορία στους τύπους προσωπικότητας μπορεί να είναι η απάντηση στις απορίες σας. Οι otrovert δεν νιώθουν, ούτε ανήκουν πουθενά. Για την ακρίβεια, δεν χρειάζονται την ασφάλεια της ένταξης. Δεν νιώθουν ούτε μέσα, ούτε έξω από την κοινωνική ζωή. Μπορούν να κινηθούν πολύ εύκολα σε κοινωνικές ομάδες, απλώς δεν ταυτίζονται με αυτές. Διατηρούν πάντα την αίσθηση του άλλου.
Ο όρος δημιουργήθηκε από τον ψυχίατρο Dr. Rami Kaminski και προέρχεται από το otro, που στα ισπανικά σημαίνει «άλλος», και το vert που στα λατινικά σημαίνει «στρέφομαι». Κυριολεκτικά, δηλαδή, otrovert είναι «εκείνος που στρέφεται αλλού».
Σε αντίθεση με τους εσωστρεφείς που κουράζονται σε μεγάλα πλήθη ή τους εξωστρεφείς που αντλούν ενέργεια από αυτά, οι otroverts δεν μετρούν την αξία τους με βάση την αποδοχή ή την απόρριψη μιας ομάδας. Προτιμούν την αυθεντικότητα από τη συμμόρφωση, τις βαθιές συζητήσεις από τη μικροκουβέντα και τις στενές φιλίες από τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα. Δεν αποφεύγουν τις παρέες λόγω άγχους ή αδεξιότητας· απλώς δεν έχουν την ανάγκη να ανήκουν.
Και για να επιστρέψουμε στα ευχάριστα νέα, στους otroverts ανήκουν πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι.
Από τον Κάφκα και τη Φρίντα Κάλο μέχρι τον Αϊνστάιν, η ιστορία είναι γεμάτη από «outsiders» που άλλαξαν τον κόσμο επειδή δεν εντάχθηκαν ποτέ πλήρως σε μια ομάδα.
Υπάρχουν βέβαια και οι επικριτές αυτής της άποψης. Όχι επειδή πιστεύουν ότι δεν υπάρχει αυτή η κατηγορία, αλλά επειδή θεωρούν ότι οι κατηγορίες εγκλωβίζουν τους ανθρώπους και τους στερούν στοιχεία του χαρακτήρα τους. Ορισμένοι ψυχοθεραπευτές υπενθυμίζουν ότι οι ταμπέλες είναι χρήσιμες μόνο όταν δεν μας περιορίζουν, αλλά μας ανοίγουν νέους δρόμους κατανόησης του εαυτού.
