Οι προηγούμενες γενιές έζησαν τους δικούς τους πολέμους. Η δική μας γενιά ζει κι αυτόν τον πόλεμο. Εζησε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που αποτελεί μια τραυματική εθνική εμπειρία, καθώς και τα τραγικά γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία. Τώρα ζούμε έναν άλλον μεγάλο πόλεμο στην Ευρώπη. Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τις ραγδαίες εξελίξεις και ελπίζουμε, ευχόμαστε ο πόλεμος αυτός να μη γενικευθεί και να μη μεταβληθεί σε έναν παγκόσμιο όλεθρο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η ισχύς των όπλων να ανατρέψει το Διεθνές Δίκαιο, τις ισχύουσες Συνθήκες, τα υφιστάμενα σύνορα. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να αγωνιστεί για να μην επιτραπεί οποιαδήποτε τέτοια εξέλιξη. Η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία παραβιάζει κατάφωρα τα όρια του Διεθνούς Δικαίου, καταπατά τις Συνθήκες και αμφισβητεί το δικαίωμα των κρατών και των λαών να ζουν ελεύθερα. Απειλεί ανοιχτά τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική σταθερότητα στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οφείλουμε να αντισταθούμε στη βούληση του οποιουδήποτε επιθυμεί να επιλύει τις διακρατικές διαφορές με τα όπλα. Τώρα κρίνεται η ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της παγκόσμιας κοινότητας. Για την Ελλάδα το ζήτημα είναι ακόμη πιο σύνθετο και περίπλοκο, λόγω της ομογένειας που ζει στις πληγείσες περιοχές. Μας ενδιαφέρει, όμως, για έναν ακόμη λόγο: η περιοχή μας είναι μια εστία αναταραχής εξαιτίας των προκλήσεων και των απειλών πολέμου από την Τουρκία. Οπως ο πρόεδρος Πούτιν μίλησε για ιστορικό λάθος, αναφερόμενος στη γέννηση της Ουκρανίας, έτσι και ο Τούρκος πρόεδρος αμφισβήτησε ανοιχτά τη Συνθήκη της Λωζάννης –την οποία και η ίδια η Τουρκία υπέγραψε– και μίλησε για την ανάγκη αναθεώρησής της. Αλίμονο, εάν οποιοσδήποτε ηγέτης αδιαφορεί για τους κείμενους διεθνείς κανόνες και για τις υπογραφείσες Συνθήκες και επιβάλλει διά των όπλων την άποψή του. Κάτι τέτοιο θα ήταν ολέθριο και θα έθετε σε κίνδυνο και τη σταθερότητα και την ασφάλεια της περιοχής μας αλλά και την παγκόσμια ειρήνη. Η Ελλάδα, λοιπόν, έχει κάθε λόγο να αντιδρά στη ρωσική εισβολή και να ενώσει τις δυνάμεις της, μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, ώστε να σταματήσει αυτό το αιματοκύλισμα στην Ουκρανία αλλά και να αποτραπεί κάθε νέο αντίστοιχο φαινόμενο.
Η χώρα μας ασκεί εξωστρεφή εξωτερική πολιτική, η οποία έχει αποφέρει απτά και σημαντικά αποτελέσματα. Η απόλυτα πετυχημένη επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επισφράγισε το νέο δόγμα που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα αναβαθμίζει τη θέση της ως παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Παράλληλα, θέτει τις εθνικές, κόκκινες γραμμές της.
Σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο η κυβέρνηση Μητσοτάκη δραστηριοποιείται, παράλληλα, σε τρεις άξονες: τον πολιτικό, τον διπλωματικό και τον επιχειρησιακό. Διευρύνει τις συμμαχίες της και υπογράφει νέες συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας που την καθιστούν ισχυρό σταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή. Συμφωνίες με τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συμφωνίες για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών με την Αίγυπτο, με την Ιταλία.
Επίσης, η χώρα μας, συστηματικά και αθόρυβα, αναβαθμίζει τις Ενοπλες Δυνάμεις της, κάνοντας ακόμη πιο ισχυρό και αποτελεσματικό τον αποτρεπτικό αυτόν παράγοντα που εγγυάται την ειρήνη και την ασφάλεια του ελληνικού λαού. Η Ελλάδα τηρεί στάση αναμονής –αλλά όχι αδράνειας–, οχυρώνει την ειρήνη της και παρακολουθεί, μαζί με την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα, τις τρέχουσες εξελίξεις.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Γκιουλέκας Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης με την ΝΔ.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας tomanifesto
