Ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει από διασχιστική διαταραχή ταυτότητας. Τη διάγνωση επιβεβαιώνουν οι απόψεις του ευρωβουλευτή Πέτρου Κόκκαλη, ο οποίος στον τηλεοπτικό σταθμό Action 24 χαρακτήρισε «πολιτικά εγκλήματα» τις δολοφονίες που διέπραξε η 17Ν, ενώ για το έγκλημα στη MARFIN είπε: «Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες εκείνη την ημέρα στην Αθήνα και πρέπει να προχωρήσουμε σε διαλεύκανση…».

του Χάρη Παυλίδη

Η τοποθέτηση του κ. Κόκκαλη, όπως και της πλειονότητας των στελεχών και οπαδών της σέχτας- κόμμα, αποτυπώνει ξεκάθαρα το πρόβλημα. Κάθε alter έχει και μια «περσόνα» ανάλογα με το θέμα. Η επισήμανση δεν αφορά προσωπικά τον κ. Κόκκαλη, αλλά το ΣΥΡΙΖΑ ως μοντέλο πολιτικής σκέψης και επικοινωνίας. Ένα κόμμα που αρνείται να περιγράψει την ταυτότητα του και προκειμένου να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις- την πραγματικότητα εν προκειμένω- χρησιμοποιεί τη διάσχιση για να αντιμετωπίσει μια στρεσογόνο κατάσταση.

Το γεγονός ότι προσπαθεί να βρει δικαιολογία ώστε να αποφύγει να βρεθεί στο σημείο που έχασαν 3 άνθρωποι τη ζωή τους, γιατί οι «συνθήκες ήταν πολύ άσχημες εκείνη την ημέρα στην Αθήνα» και η άρνηση να αποδεχθεί ότι τα εγκλήματα της 17Ν ήταν ποινικά και όχι πολιτικά, φανερώνει τον πανικό και το άγχος που προκαλεί στο ΣΥΡΙΖΑ η πρόσκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη να συμμετάσχει στην ημέρα μνήμης. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρατηρεί αντί να συναισθάνεται εκλογικεύοντας το άγχος του.

Η 17Ν σκότωνε για να… κάνει τον κόσμο καλύτερο, οι κουκουλοφόροι έκαιγαν την τράπεζα και εμπόδιζαν τους πυροσβέστες να πλησιάσουν για να κατασβέσουν τη φωτιά, αλλά οι «συνθήκες ήταν πολύ άσχημες εκείνη την ημέρα στην Αθήνα» ώστε να θυμηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ποιοι διαδήλωναν εκείνη την ημέρα στην Αθήνα. Να, ένα ακόμα σύμπτωμα της διασχιστικής του διαταραχής: Απώλεια μνήμης. Δεν θυμάται, αλλά κάποιοι θυμούνται ότι η κυριαρχούσα αντίληψη στο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι: «Οι οργανώσεις αυτές, όπως η 17Ν, είχαν ένα λαθεμένο αλλά ένα ιδεώδες που ήταν υπέρ του ανθρώπου»!

Είναι προφανές ότι στο ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχύει αυτό που λέμε «άδηλη μνήμη». Η άρνηση του να συμμετάσχει σε μια τελετή υψηλού συμβολισμού κατά των εγκλημάτων της τρομοκρατίας, δεν οφείλεται στην επαναφορά ενός δυσάρεστου γεγονότος που επηρεάζει τη συμπεριφορά του. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του θυμούνται, και μάλιστα γνωρίζουν ότι οι «συνθήκες εκείνη την ημέρα στην Αθήνα», δεν ήταν «δύσκολες» για τους «ομοϊδεάτες» τους, αλλά τραγικές για αυτούς που έχασαν τη ζωή τους και τις οικογένειές τους. Για τη Δημοκρατία.

Για το ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει «άδηλη μνήμη». Δεν υπήρξε ποτέ κανένα κενό μνήμης. Η μνήμη του είναι δόλια και η συμπεριφορά του αντιδημοκρατική. Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις…