Η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προτείνει την Άννα Διαμαντοπούλου για γενική γραμματέα του ΟΟΣΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ακόμα ένα κομμάτι του πολιτικού παζλ όπως το συμπληρώνει μεθοδικά, ήδη πριν από τις εκλογές, ο επικεφαλής της Κεντροδεξιάς.
Ο πρωθυπουργός θέλει ουσιαστικά να διευρύνει την παράταξη της οποίας ηγείται βάζοντας πάνω στην παραδοσιακή βάση της Ν.Δ. κομμάτια από άλλους χώρους, που μπορεί να προέρχονται ακόμα και από αριστερά, εγκαθιδρύοντας πάνω σε αυτή την «νέα παράταξη», που εκτείνεται από τη δημοκρατική Αριστερά έως την παραδοσιακή Δεξιά, την πολιτική του κυριαρχία.
Οι συνεχείς άλλωστε αναφορές του πρωθυπουργού στον Ελευθέριο Βενιζέλο «φωτογραφίζουν» το εύρος που θέλει να έχει η Ν.Δ. προς αυτή την κατεύθυνση δείχνει και η προσεκτική ανάγνωση των μετεγγραφών που έχει κάνει η Ν.Δ. από την προεκλογική περίοδο έως σήμερα, οι οποίες προέρχονται από σχεδόν όλους τους πολιτικούς χώρους αριστερά της Ν.Δ., «αλώνοντας» ουσιαστικά το Κέντρο.
Η κυβερνητική μηχανή έχει μπολιαστεί με μεγάλες δόσεις από το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά το κραταιό κίνημα της 3nς Σεπτεμβρίου έσπασε σε δύο μεγάλα κομμάτια. Ένα πιο «λαϊκό» κατευθύνθηκε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ένα πιο μεταρρυθμιστικό εντάχθηκε στη Ν.Δ. Ήδη από την κεντρική διοίκηση του Μαξίμου συναντά κανείς στελέχη των οποίων ο πολιτικός ομφάλιος λώρος βρίσκεται στο ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γιώργος Γεραπετρίτης και ο Άκης Σκέρτσος. Πηγαίνοντας στο υπουργικό συμβούλιο συναντά κανείς τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τον Κυριάκο Πιερρακάκη, τη Λίνα Μενδώνη, τον Παναγιώτη Τσακλόγλου, τον Θοδωρή Λιβάνιο, αλλά και εξωκοινοβουλευτικούς με τις ίδιες ρίζες.
Όσο ανοίγει η κυβερνητικό πυραμίδα, τα στελέχη που προέρχονται από τον χώρο του Κέντρου γίνονται περισσότερα σε επίπεδο γενικών γραμματέων και συμβούλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Θανάσης Κοντογεώργης, γενικός γραμματέας Συντονισμού της Κυβέρνησης, πρώην στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη.
Η διεύρυνση του Κυρ. Μητσοτάκη όμως δεν σταματάει εκεί. Τόσο στη σημερινή κυβέρνηση όσο και στο κόμμα συναντά κανείς μια πλειάδα στελεχών με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, που καταλήγουν όμως όλοι να έχουν αναφορά στον ίδιο τον πρωθυπουργό δίνοντάς του ένα συγκριτικό πλεονέκτημα εντός και εκτός παράταξης. Για παράδειγμα, έντονο είναι το άρωμα από το Ποτάμι, καθώς η Ν.Δ. ουσιαστικά απορρόφησε με απίστευτη ευκολία το κόμμα που ίδρυσε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Αν εξαιρέσει κανείς τον Σπύρο Δανέλλη που πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Σπύρο Λυκούδη που αποχώρησε, ένα τεράστιο μέρος του Ποταμιού έχει ενταχθεί στη Ν.Δ.
Από τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Δημήτρη Τσιόδρα, στον υπουργό Χάρη Θεοχάρη και στον βουλευτή Γιώργο Αμυρά, συναντά κανείς σε όλες τις βαθμίδες στελέχη του Ποταμιού, που από ιδρύσεώς του μέχρι τη διάλυσή του είχε έντονο φιλελεύθερο και μεταρρυθμιστικό πρόσημο. Στη σημερινή Ν.Δ. έχουμε ακόμα πρώην βουλευτή της Ένωσης Κεντρώων, τον Γιάννη Καλλιάνο, αλλά και στελέχη προερχόμενα από τη Δράση. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν και στην κρατική μηχανή, όπως η πρόεδρος του EOT Άντζελα Γκερέκου.
Το παζλ δείχνει πως ο Μητσοτάκης, ειδικά όσο δεν απειλείται από τα δεξιά, ενδυναμώνει διαρκώς την παράταξή του στον φιλελεύθερο και κεντρώο χώρο, «στραγγαλίζοντας» το ΚΙΝΑΛ, το 85% των ψηφοφόρων του οποίου, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κρίνει θετικά την κυβέρνησή του και απωθώντας διαρκώς τον ΣΥΡΙΖΑ στο αριστερό κέρας.
Η πολιτική στόχευση του κ. Μητσοτάκη, όπως περιγράφηκε παραπάνω, αναμένεται να αποτυπωθεί και στον επόμενο -πρώτο ουσιαστικά – κυβερνητικό ανασχηματισμό, ο οποίος, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, δεν πρόκειται να αργήσει. Πολλοί μάλιστα θεωρούν πως αν δεν υπήρχε η ελληνοτουρκική κρίση, μπορεί να είχε ήδη γίνει. Σε κάθε περίπτωση τοποθετείται το αργότερο μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου και θα έχει συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Στελέχη με μεταρρυθμιστικό και κεντρώο προφίλ θα προωθηθούν σε κομβικές κυβερνητικές θέσεις, ενώ υπουργοί που αποδεδειγμένα έχουν αποδώσει θα συνεχίσουν το έργο τους.
Όσοι γνωρίζουν καλά τον κ. Μητσοτάκη λένε πως αυτό που πρέπει να περιμένουμε είναι ένας δομικός ανασχηματισμός με ανθρώπους που «μπορούν να κάνουν τη δουλειά». Το 2021 άλλωστε θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο σύνολό της. Οι ίδιες πηγές προσθέτουν πως αναμένεται μεγάλο ανακάτεμα της τράπουλας, που θα περιλαμβάνει και πολλές μετακινήσεις υπουργών, αλλά πιθανόν και αναβαθμίσεις γενικών γραμματέων, που ήταν στις σκέψεις ήδη από το καλοκαίρι. Οι δημοσκοπήσεις άλλωστε που αποτυπώνουν σε όλους τους δείκτες την πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη τού δίνουν το δικαίωμα για έναν ανασχηματισμό χωρίς να έχει το βλέμμα στις εσωκομματικές ισορροπίες.
Του Σταύρου Παπαντωνίου από την Καθημερινή
