Αναμενόμενο ο Ερντογάν να ζητήσει ανταλλάγματα για τη βοήθεια που παρείχε στους τζιχαντιστές να ρίξουν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ. Προφανές το σχέδιο της Τουρκίας και οι λόγοι που την καθιστούν διαχρονικά «χρήσιμη»: όταν κρίνεται απαραίτητο, χρησιμοποιείται για να περιορίσει τη Ρωσία είτε στη Λιβύη είτε στην Ουκρανία, τώρα και στη Συρία.
Το «κουρδικό ζήτημα» είναι ζωτικής σημασίας, αλλά και άλλοθι για την επικείμενη εισβολή στη Συρία, παρά την παρουσία του αμερικανικού στρατού. Διότι, πέραν της δημιουργίας buffer zone, ο στόχος της Τουρκίας είναι ένα αντίστοιχο τουρκολιβυκό σύμφωνο.
Ελάχιστη σημασία έχει για τον Ερντογάν αν η διεθνής κοινότητα το χαρακτηρίσει «παράνομο». Η αντίδραση της Αμερικής έχει σημασία – θυμίζουμε δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ «η Τουρκία κρατάει τα κλειδιά στη Συρία» και ο Τούρκος πρόεδρος «είναι ένας πολύ έξυπνος τύπος με τον οποίο τα πάω καλά».
Συνεπώς, μια και υπάρχει ιστορικό προηγούμενο –το 2016 ο πρόεδρος Τραμπ «επέτρεψε» στον Ερντογάν να διεισδύσει 30 χιλιόμετρα επί συριακού εδάφους– η Τουρκία θα συμφωνήσει με την Αμερική στην αυτονομία των Κούρδων της Συρίας, υπό τον όρο το PKK να προχωρήσει σε «αυτοκάθαρση». Εξ ου και τα ανοίγματα στον ισοβίτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
