Ποιος είπε ότι η Βουλή δεν είναι διασκεδαστική; Ο πρωθυπουργός σήμερα, στην προανακριτική-παρωδία για τα Τέμπη, έδωσε παράσταση υψηλής πολιτικής πυκνότητας, με μπόλικη δόση αλήθειας, θάρρους και –ευτυχώς– ειρωνείας.
Άλλωστε, όταν απέναντί σου έχεις τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να ουρλιάζει «εσείς τους σκοτώσατε», τι να κάνεις; Ή γελάς ή φεύγεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα απ’ τα δύο: Έμεινε, απάντησε, και ξεμπρόστιασε όσους παριστάνουν τους τιμητές της Δημοκρατίας φορώντας προσωπείο συνωμοσιολόγου.
Η σύμπραξη Κωνσταντοπούλου – Βελόπουλου – Κασσελάκη – Νατσιού είναι ό,τι πιο γραφικό έχει παράγει η Μεταπολίτευση. Η απολιτίκ φαντασίωση των «πάνω και κάτω πλατειών» βρήκε ξανά στέγη σε αυτή τη σουρεαλιστική τετράδα. Ένα πολιτικό Frankenstein, φτιαγμένο από κομμάτια ριζοσπαστικής ανοησίας, καχυποψίας και θρησκόληπτου λαϊκισμού. Και όλα αυτά, πάνω στον τάφο 57 ανθρώπων. Εκεί τους βρήκε ο πρωθυπουργός. Και τους ξεμπρόστιασε: «Δεν είμαι εδώ για να γίνω συνένοχος σε μια ζούγκλα άναρθρων κραυγών», είπε. Και πόσο δίκιο είχε.
Όσο για τον Νίκο Παππά – γνωστό και ως «κύριο 13-0» – ο πρωθυπουργός ήταν χειρουργικός: «Σιγά μη μας δείρετε κιόλας», του είπε, θυμίζοντάς του την πανηγυρική του καταδίκη στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Παππάς, βέβαια, θα προτιμούσε να μιλάμε για τον καιρό. Αλλά με τέτοια πολιτικά βαρίδια, δεν χρειάζεται η Δικαιοσύνη να τρέχει. Πέφτουν μόνοι τους.
Και το ΠΑΣΟΚ; Ο εγγυητής της σοβαρότητας; Ο απολιθωμένος φορέας του «ούτε-ούτε»; Ο Μητσοτάκης δεν τους ξέχασε. Έκανε σαφές ότι άλλο η αβασιμότητα των κατηγοριών κι άλλο η ανάγκη για διαφάνεια – αλλά όχι με όρους λαϊκού δικαστηρίου. Οι σοσιαλιστές του Ανδρουλάκη φαίνεται πως μπέρδεψαν τον ρόλο της Βουλής με τον ρόλο των social media.
Όσο για την πραγματικότητα; Τα ξυλόλια, τα λαθρεμπόρια, τα μπάζα και τα βαγόνια φαντάσματα εξαφανίστηκαν – όπως ακριβώς και η αξιοπιστία όσων τα διέδιδαν. Η Δικαιοσύνη είναι η μόνη που μπορεί να αποδώσει ευθύνες. Όχι η Ζωή με την ντουντούκα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πήγε στη Βουλή για να κρυφτεί. Πήγε για να εκθέσει τους γελοίους. Και το έκανε με ψυχραιμία, θάρρος και μια ατάκα που θα μείνει: «Αυτό δεν είναι τυμβωρυχία. Είναι Τεμπωρυχία».
