Χρησιμοποιώντας την παρουσίαση βιβλίου του Σταύρου Λυγερού «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία» (σ.σ.: το λες και φάουλ αυτό) και με λιγοστούς κλακαδόρους παρόντες, ο Αντώνης Σαμαράς έβγαλε ένα παλαιοκομματικό λογύδριο γεμάτο πίκρα. Πικραμένα λόγια και στα όρια του λαϊκισμού εναντίον της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και υπουργών.
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Μεσσηνίας, μην μπορώντας να αντιληφθεί γιατί διαγράφηκε από τη ΝΔ, επέλεξε -λες και ήταν βουλευτής της αντιπολίτευσης- να επιτεθεί στην εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου (σ.σ.: αυτοδύναμη δύο φορές) με αφορμή τα εθνικά θέματα.
Με δηλητηριώδη σχόλια γεμάτα κακία για την ελληνική κυβέρνηση, επιχείρησε να την εμφανίσει ως «μειοδοτική» στη χειρότερη περίπτωση και στην «καλύτερη» ως θεατή απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις. Διεκδικώντας για τον εαυτό του το «αλάθητο» και τη μοναδική γνώση για τα εθνικά θέματα, επιτέθηκε στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη.
Αυτόκλητοι συμβουλάτορες του καναπέ
Προς το τέλος της ομιλίας του ο ανεξάρτητος βουλευτής Μεσσηνίας έδειξε πόσο βαθιά ενοχλήθηκε από την αιχμηρή αναφορά του πρωθυπουργού για τους «αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ».
«Χθες ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ. Τόση αλαζονεία. Πείτε του (σ.σ.: μάλλον στους κλακαδόρους τους τα έλεγε) να μη στεναχωριέται… Να μην ακούει κανέναν άλλον παρά μόνον τον Γεραπετρίτη, τον Ντόκο και όλο το ΕΛΙΑΜΕΠ…» είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «Δεν είναι χρέος ενός πρώην πρωθυπουργού να μείνω σιωπηλός… Αυτά που πρέπει να λέω για την πατρίδα μου θα συνεχίσω να τα λέω πάντα, γιατί είναι θέμα ευθύνης. Και από την ευθύνη γεννιέται η ελπίδα. Η Ελλάδα δεν θα αφεθεί στη μοίρα της ούτε θα γονατίσει, ούτε τώρα ούτε ποτέ».
