Η τραγωδία των Τεμπών αποδεικνύεται σημείο καμπής για το πολιτικό μας σύστημα αλλά και για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ήρθε στην εξουσία με τη δέσμευση να κάνει πράξη την περιβόητη και χιλιοειπωμένη «επανίδρυση» του κράτους. Μια δέσμευση που την ακούμε να πηγαίνει και να έρχεται πάνω από είκοσι χρόνια. Αλλά αυτό το «βαθύ κράτος» βλέπει τις κυβερνήσεις να πέφτουν, να αλλάζουν, υπουργούς και πρωθυπουργούς να πηγαίνουν και να έρχονται, αλλά εκείνο στον πυρήνα και στη λειτουργία του να κινείται αυτόνομα.
Την ίδια ώρα η κοινωνία, μέρος της οποίας είναι αυτό το «βαθύ κράτος», όπως φάνηκε για άλλη μια φορά στις συγκεντρώσεις, στις πλατείες και τους δρόμους, με αφορμή τα Τέμπη, ζητά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τα αλλάξει όλα και κυρίως να μην αφήσει ούτε σκιά σ’ ένα «κρατικό έγκλημα» που στοίχισε τη ζωή σε 57 (στην πλειοψηφία τους νέους) συνανθρώπους μας.
Απλώς τα αυτονόητα
Οι χιλιάδες πολίτες που κατέβηκαν στους δρόμους και χιλιάδες άλλοι που δεν βγήκαν αλλά έμειναν σπίτι, ζητούν τα αυτονόητα:
Να δοθούν απαντήσεις για τα ερωτήματα που υπάρχουν και τα όσα αντιθετικά λέγονται για μια σειρά από πράγματα που έχουν δημιουργήσει σύγχυση.
Να υπάρξει διαφάνεια για τις κινήσεις που γίνονται. Δεν θα είναι κακό, όπως έγινε και στην περίοδο του Covid, να δημιουργηθεί ένα επιτελικό-επιχειρησιακό όργανο που θα ενημερώνει για τα πορίσματα αλλά και για τις ενέργειες που γίνονται από την κυβέρνηση, τους επιχειρησιακούς παράγοντες, αλλά και τη Δικαιοσύνη για να φωτιστούν όλες οι πτυχές αυτής της εθνικής τραγωδίας.
Να ειπωθούν όλες οι αλήθειες, χωρίς να υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιοι, για να καλύψουν κάποιους, φωτίζουν μόνο συγκεκριμένες πλευρές των όσων έχουν γίνει.
Να υπάρξει απόδοση Δικαιοσύνης. Αυτό είναι το Α και το Ω. Να μη δημιουργηθεί η αίσθηση ότι για άλλη μια φορά οι υπεύθυνοι μιας τραγωδίας έμειναν στο απυρόβλητο και την πλήρωσαν μόνο αυτοί που βρίσκονται στα χαμηλά της πυραμίδας των ευθυνών. Η τιμωρία των υπευθύνων είναι αυτό που απαιτεί η κοινωνία και στις δημοσκοπήσεις από την πολιτεία.
Αυτά είναι όσα αφορούν το πλαίσιο που η κοινωνία έχει διαμορφώσει απέναντι στην κυβέρνηση και απαιτεί και από το πολιτικό σύστημα, το οποίο έχει την τελευταία ευκαιρία του, για να μην καούν τα «χλωρά μαζί με τα ξερά». Είναι ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη, ως του πρωθυπουργού που επέλεξαν οι πολίτες δύο φορές και με διαφορά, να διασφαλίσει τα παραπάνω, που είναι τα απολύτως αυτονόητα για μια ευνομούμενη πολιτεία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις όχι μόνο για την κυβέρνηση και τη ΝΔ, αλλά για το κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Διότι εάν επικρατήσουν οι νεοβαπτισμένοι αγανακτισμένοι ως κοινωνική αντιπολίτευση, τότε οι επιπτώσεις συνολικά θα είναι μεγαλύτερες από αυτές των μνημονίων, που ήταν μόνο οικονομικές.
Να γυρίσει σελίδα
Παράλληλα με τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός καλείται να κάνει τα επόμενα συγκεκριμένα βήματα στο «πεδίο». Και αυτό απαιτεί ριζική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του κράτους, στους κανόνες λειτουργίας των σιδηροδρόμων, του ΟΣΕ και συνολικά των μέσων μαζικής μεταφοράς. Μόνο με ένα δημιουργικό σοκ θα πειστεί η κοινωνία ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να γυρίσει σελίδα στη «βαριά ατμόσφαιρα» που υπάρχει στην κοινωνία.
Μπορεί ο κρατικός μηχανισμός να βρίσκεται σε επιφυλακή, λόγω της σεισμικής διέγερσης των τελευταίων 24ώρων στις Κυκλάδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να πάνε πιο πίσω οι απαιτήσεις της κοινωνίας σε ό,τι αφορά το να πέσει άπλετο φως στην τραγωδία των Τεμπών όσο και στη διαχείριση του «βαθέος κράτους».
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι η πολιτεία παρακολουθεί ένα κράτος που καθημερινά «καταπίνει» σε μια κινούμενη άμμο πολίτες και κυβέρνηση, χωρίς κανείς να μπορεί να αλλάξει τίποτε. Ενα κράτος που αντί να είναι υπηρέτης του πολίτη, ως οφείλει, έχει μετατραπεί σε έναν δυνάστη που τον ταλαιπωρεί, αδιαφορεί για την καθημερινότητά του και σε ακραίες περιπτώσεις, όπως αυτή των Τεμπών, τον «σκοτώνει» με την αδιαφορία, τη νοοτροπία, τον οχαδερφισμό και την ατιμωρησία…
