Ακούω το επιχείρημα σύσσωμης της αντιπολίτευσης, ήτοι της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Βαρουφακιστές κ.λπ.), των ορφανών της σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ), της Δεξιάς του Κυρίου (ΝΙΚΗ), των αντιπροσώπων του Υιού (Ελληνική Λύση) και της Αγίας του πνεύματος (Πλεύση Ελευθερίας), ότι η κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία! Το ακούω, αλλά δεν φαίνεται. Εκτός κι αν δεν το βλέπω.
Αυτό που βλέπω είναι ότι όλοι αυτοί μαζί, που η κοινωνία… δεν τους γυρίζει την πλάτη, μόλις και μετά βίας συγκεντρώνουν τα ποσοστά που έχει μόνη της η Νέα Δημοκρατία. Όπερ μεθερμηνευόμενο, σύμφωνα με το επιχείρημά τους, η κοινωνία γυρίζει την πλάτη με ποσοστά γύρω στο 30% πάνω-κάτω στη φιλελεύθερη Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη (Κεντροδεξιά κατά κόσμο), επιδοκιμάζοντας ταυτόχρονα με 13% την Πλεύση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, με 12% το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη και πάει λέγοντας. Προφανώς στη νέα αριθμητική συνυπολογίζεται και το 5% που εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αποτελεί σαφή ένδειξη ότι η κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη στη κυβέρνηση.
Αλλά εάν αντιστρέψουμε το επιχείρημα των συντρόφων των εν… Ζωή Κωνσταντοπούλου κομμάτων και αποκομμάτων της αντιπολίτευσης, γιατί η κοινωνία να μην έχει γυρίσει εδώ και χρόνια την πλάτη στα κόμματα της αντιπολίτευσης; Το ερώτημα είναι ρητορικό γιατί και οι ίδιοι που χρησιμοποιούν το επιχείρημα γνωρίζουν ότι δεν μπορεί η κοινωνία από το 2016 μέχρι σήμερα -σε μερικούς μήνες θα κλείσει 10ετία- στις δημοσκοπήσεις και στις εκλογές να έχει την πρωτιά η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και την ίδια στιγμή η κοινωνία να τους έχει γυρίσει την πλάτη. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα συνεχίσουν για πολύ ακόμα να βλέπουν εκ του μακρόθεν τις πλάτες της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
