Ενώ πλησιάζει η ώρα της απόφασης για τον ή την Προέδρο της Δημοκρατίας και ξεκίνησαν οι… υποδείξεις προς τον πρωθυπουργό, οι οποίες κατά έναν… περίεργο τρόπο συγκλίνουν σε πρόσωπα που είτε δυνητικά θα μπορούσαν να συγκυβερνήσουν είτε να μην τον αφήσουν να κυβερνήσει, εμείς στη «Μανιφέστο» επιμένουμε ότι η έννοια της «κοινής αποδοχής» δεν είναι μονόσημη.
Δεν σημαίνει δηλαδή ότι μια υποψηφιότητα από τον χώρο της Κεντροαριστεράς/Αριστεράς είναι θέσφατο να θεωρείται κοινώς αποδεκτή. Ως εκ τούτου, δεν μπαίνουμε στη λογική της στερεότυπης αντίληψης που επιβάλλεται ως κανόνας, πως όταν κυβερνάει η Κεντροδεξιά ο ή η ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου πρέπει απαραίτητα να προέρχεται από την Κεντροαριστερά ώστε να στέλνει –υποτίθεται– στον ελληνικό λαό μήνυμα ενότητας.
Ως εκ τούτου θεωρούμε απολύτως εύλογο τον προβληματισμό που αναπτύσσεται στο εσωτερικό της κυβερνώσας παράταξης, αλλά και την επιθυμία της βάσης για μια σοβαρή υποψηφιότητα από τον κεντροδεξιό φιλελεύθερο χώρο ευρείας –στο μέτρο του εφικτού– αποδοχής. Σκοπίμως επιλέγουμε το «ευρείας» αντί το «κοινής» γιατί πιστεύουμε ότι εννοιολογικά το πρώτο απηχεί τη γνώμη της κοινωνίας έναντι του δευτέρου, που αποτελεί συνήθως προϊόν άτυπης… συμφωνίας με τα κόμματα.
