Ο λαός μίλησε. Θέλουμε δικαιοσύνη για τις 57 ψυχές που τόσο άδοξα χάθηκαν στα Τέμπη, βροντοφώναξε στα μεγάλα συλλαλητήρια.
Θέλουμε ασφαλή σιδηρόδρομο που σήμερα δεν έχουμε. Θέλουμε αξιοκρατία σε όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι.
Θέλουμε και δικαιούμαστε μια καλύτερη Ελλάδα, ένα καλύτερο και σύγχρονο κράτος. Θέλουμε να σπάσει η φαυλοκρατία του Δημοσίου που μας βασανίζει σε κάθε μας βήμα.
Θέλουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και πάταξη της αισχρής ακρίβειας που μας γονατίζει καθημερινά. Θέλουμε καλύτερη παιδεία και υγεία. Θέλουμε, είπαν οι πολίτες, με λίγα λόγια, τα αυτονόητα.
Κι όσοι νομίζουν πως το μήνυμα ήταν αφενός μονοσήμαντο και αφετέρου μόνο προς την κυβέρνηση και όχι στο σύνολο του πολιτικού κόσμου πλανώνται πλάνην οικτράν.
Φυσικά η κυβέρνηση είναι και δικαίως «υπόλογη» στα μάτια των πολιτών. Όχι τόσο γι’ αυτά που έκανε και τα οποία σε μια μερίδα των πολιτών δεν αρέσουν, αλλά κυρίως γι’ αυτά που δεν έκανε στη δεύτερη θητεία της.
Τι (δεν) έκανε:
-με το «βαθύ κράτος» που καταδυναστεύει τους πολίτες;
-με την τάξη και την ασφάλεια του πολίτη;
-με την αξιολόγηση στο Δημόσιο;
-με τις βολεμένες συντεχνίες;
-με τη βία στις γειτονιές, στα σχολεία και στα γήπεδα;
-με τους μπαχαλάκηδες και το «κράτος» των Εξαρχείων;
-με τα καρτέλ στα τρόφιμα και με την άγρια κερδοσκοπία των σουπερμάρκετ;
-με τους απανταχού αυθαιρετούχους;
-με την παρασιτική ολιγαρχία;
Δυστυχώς, λίγα έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια. Ειδικά μετά τις ευρωεκλογές η κυβέρνηση σε πολλά θέματα μοιάζει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και με κάποιους υπουργούς να εξαντλούν τις προσπάθειές τους στη διαχείριση και στην τήρηση ισορροπιών. Δυστυχώς.
Επανερχόμαστε στο μήνυμα των πολιτών: ως εδώ και αλλάξτε τα όλα, ζητάει η κοινωνία. Και το πάνδημο αίτημα σήμερα είναι εκ των ων ουκ άνευ: ο πρωθυπουργός καλείται να σοκάρει θετικά την κοινωνία.
Καλείται να κάνει πράξη την επανάσταση της κοινής λογικής και του αυτονόητου. Period.
Κοντολογίς, μένει τώρα να δούμε αν το πολιτικό σύστημα και κυρίως η κυβέρνηση, που έχει τις τύχες της χώρας στα χέρια της, πήραν το μήνυμα της «πλατείας». Τώρα, όμως. Οχι χθες, όχι αύριο, όχι το 2027. Τώρα. Period.
Το ταραγμένο παρελθόν
Σ’ ένα ασταθές και γεμάτο αβεβαιότητες διεθνές περιβάλλον, οι μέρες για την πατρίδα μας είναι κρίσιμες και ταραγμένες.
Την προηγούμενη φορά, πάντως, που οι πολίτες ένιωσαν θυμό και έβγαλαν μια τυφλή οργή από μέσα τους για το πολιτικό σύστημα, είχαμε χρεοκοπία, capital controls, φαιδρά δημοψηφίσματα, βάρβαρα (αριστερά) μνημόνια, πετσόκομμα συντάξεων-μισθών και προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός υβριδικού σταλινικού καθεστώτος.
Σημείωση: τα τραύματα από εκείνη την τραγική σε όλα τα επίπεδα περίοδο δεν έχουν ακόμη επουλωθεί.
«Να καταστραφεί η Καρχηδόνα»
Είναι φανερό, πλέον, πως κάποια ακραία και αντισυστημικά κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν εμμονή και εκδικητικότητα για τη νόμιμα δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση.
Μάλιστα δηλώνουν, σε κάθε ευκαιρία, αποφασισμένα να «εξουδετερώσουν» παντοιοτρόπως αυτό το «εμπόδιο» που φράζει τα σχέδιά τους.
Τα ίδια ευγενή αισθήματα τρέφουν για την κυβέρνηση και οι γνωστοί-άγνωστοι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, για τους δικούς τους, όμως, λόγους.
Φυσικά απ’ αυτό το σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μπαχαλάκηδες της… διπλανής πόρτας και οι ακροδεξιοί χουλιγκάνοι των γηπέδων (σ.σ.: ποιος, αλήθεια, τους έδωσε εντολή για να… συνεισφέρουν με τα μαυροφορεμένα τάγματα και την… τεχνογνωσία τους στα έκτροπα;) που… είδαν φως και μπήκαν.
Όλο αυτό το συνονθύλευμα θέλει –για διαφορετικούς λόγους– την πολιτική αποσταθεροποίηση και την πολιτική ανωμαλία. Το έχουν επιχειρήσει κι άλλες φορές τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Σήμερα, με «όχημα» (μεγίστη ύβρις για τη μνήμη των 57 νεκρών) τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη επιχειρούν να ρίξουν την κυβέρνηση και μετά είτε να καταλάβουν, ως λαθρεπιβάτες, το τρένο της εξουσίας είτε να το εκτροχιάσουν από την πορεία της σταθερότητας.
Θα τα καταφέρουν αυτήν τη φορά; Ο χρόνος θα δείξει, ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, έχει πυκνώσει πολιτικά.
Αντί επιλόγου, ας θυμηθούμε τα λόγια ενός σημαντικού στοχαστή του 20ού αιώνα, του Κορνήλιου Καστοριάδη: «Η επανάσταση δεν σημαίνει χειμάρρους αίματος, την κατάληψη των Χειµερινών Ανακτόρων κ.ο.κ. Η επανάσταση σημαίνει τον ριζικό μετασχηματισμό των θεσμών της κοινωνίας. Με αυτήν την έννοια, φυσικά είμαι επαναστάτης».
