Δεν συνηθίζω να σχολιάζω δημοσιογραφικές απόψεις. Αφενός γιατί δεν μου πέφτει λόγος αφετέρου γιατί οι αναγνώστες είναι αυτοί που ζυγίζουν το ειδικό βάρος του κάθε αρθρογράφου. Θα παρεκκλίνω της αρχής αφού «ορισμένοι διαμορφωτές κοινής γνώμης» αντί να ασχολούνται με τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης ασχολούνται με τη συμμόρφωση όσων συναδέλφων τους δεν έχουν την ίδια γνώμη με τη δική τους.
Κι εσένα τι σε νοιάζει, θα πείτε, αν ο διευθυντής μεγάλης ιστοσελίδας εμμέσως πλην σαφώς… προειδοποιεί με τον στίχο: «Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μέρα» τον εκδότη-δημοσιογράφο ιστορικής κυριακάτικης εφημερίδας; Ασφαλώς και με νοιάζει γιατί στην προκειμένη περίπτωση είναι οφθαλμοφανές ότι αυτοί που δεν γουστάρουν την κυβέρνηση θέλουν να επιβάλλουν τα γούστα τους κατά απροκάλυπτο τρόπο σε όσους δεν ακολουθούν την επίσημη γραμμή: για όλα φταίει ο Μητσοτάκης!
Και επιπλέον με νοιάζει γιατί ενώ είναι θεμιτή η δημόσια αντιπαράθεση απόψεων, θεωρώ αθέμιτη - και απρεπή- την υπόδειξη σε συνάδελφο να λες «ποια» είναι η δουλειά του, υπενθυμίζοντάς του μάλιστα, με δηκτικό ύφος, «πού» δουλεύει. Ακόμα χειρότερο να τον εγκαλεί εφόσον είναι… unfollow και γράφει εκτός… διδακτέας ύλης να γυρίσει… «Πίσω στα θρανία». Άραγε θα του βάλει και ποδιά;
Easy Writer
