Ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός κατάφερε να παραμείνει στην καρέκλα της εξουσίας έχοντας δημιουργήσει μια πλειοψηφία-κουρελού στη Βουλή με τη στήριξη βουλευτών που έφτασαν στο σημείο να εκχωρήσουν την ψήφο τους δι’ επιστολής.

Ήταν τότε που ο Πάνος Καμμένος έκανε την… επανάστασή του για τη Συμφωνία των Πρεσπών, έχοντας αφήσει όμως τους βουλευτές του να στηρίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα.

Όχι απλά έμεινε στην εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά θα είχε τερματίσει κάθε συνταγματική προθεσμία αν δεν είχε έρθει η συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές του 2019 που τον ανάγκασε να προκηρύξει εθνικές εκλογές τις οποίες έχασε επίσης πανηγυρικά.

Και όμως. Ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται τώρα και κάνει λόγο για «απονομιμοποίηση» της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού λόγω των συλλαλητηρίων για τα Τέμπη. Ναι, το λέει αυτό ο άνθρωπος που έκανε μια μεγαλειώδη κωλοτούμπα το 2015 με το δημοψήφισμα και ο οποίος έμεινε στη θέση του πρωθυπουργού διότι η ΝΔ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, επέλεξαν να μην αφήσουν τη χώρα να πέσει στον γκρεμό που την είχε οδηγήσει.

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με άρθρο του στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου του, επιχειρεί να δηλώσει παρών στην κεντρική πολιτική σκηνή και να αφήσει κάτι να υπάρχει όσο θα λείπει στο «διαβολικό» Χάρβαρντ όπου θα δώσει διαλέξεις για το πώς κατάφερε να διαλύσει μια μεσαία τάξη και να κάνει το κατά Βαγγέλη Βενιζέλο «delivery boy» των δανειστών. Της τρόικας που μετονόμασε σε… θεσμούς στο πλαίσιο της… επανάστασής του.

Τα περί «απονομιμοποίησης» μέσω συλλαλητηρίων ενδεχομένως του θύμισαν τους αγανακτισμένους και τις πλατείες. Δεν του θύμισαν όμως τις αντιδράσεις στη Συμφωνία των Πρεσπών. Ούτε και τις αντιδράσεις που τον είχαν οδηγήσει να κλείσει με κλούβες τους δρόμους που οδηγούσαν στο Μέγαρο Μαξίμου σε 24ωρη βάση.

Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας είδε ότι δεν έχασε τη… δεδηλωμένη ο Κυριάκος Μητσοτάκης λόγω του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως ήλπιζε και δήλωνε τον περασμένο Δεκέμβριο, και αναζητεί άλλες διεξόδους με μια ελαφρότητα που δείχνει… αβάσταχτη σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς πού σταματάει το σοβαρό και πότε παραχωρεί τη θέση του στο επιπόλαιο...