Σε μια χώρα που η μνήμη δεν μπορεί να θεωρηθεί ισχυρό χαρτί των πολιτών της, λογικό είναι κάποιοι πολιτικοί, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, να θεωρούν ότι μπορούν να επιστρέψουν στο πολιτικό παίγνιο.
Καθώς η μυθοπλασία, ιδιαίτερα στην Αριστερά, αποτελεί θεμέλιο λίθο της πολιτικής διαδρομής της και ταυτοτικό στοιχείο της, πολιτικοί όπως ο πρώην πρωθυπουργός έχουν δικαίωμα στο καθετί. Ακόμη και να κτίζουν καριέρα πάνω σε μύθους και ψέματα, νομίζοντας ότι απευθύνονται σε… λωτοφάγους.
Μια τέτοια περίπτωση είναι λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας. Όσοι σύντροφοί του πλήρωσαν τις στενές σχέσεις μαζί του έχουν πλέον σαφή αντίληψη για το τι κρύβεται πίσω από τον μύθο που καλλιέργησε για τον εαυτό του. Την ώρα που στενοί του συνεργάτες καταδικάζονταν για να υλοποιήσουν τις αποφάσεις και τους σχεδιασμούς του, εκείνος ως… Κομφούκιος του Σουνίου φρόντιζε να μένει στο απυρόβλητο κάνοντας rebranding.
Την ώρα που οι «λοχαγοί» του, με τους οποίους κυβέρνησε, του γύρισαν την πλάτη μη προσερχόμενοι στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Μπαλάφα, εκείνος, για άλλη μια φορά, ευρισκόμενος στο απυρόβλητο, ανησυχούσε ότι η «πατρίδα οδηγείται στα βράχια»!
Σιγά μην αλλάξει
Θα μου πείτε τώρα ότι αυτός ήταν ανέκαθεν ο Τσίπρας, αλλά πάντα υπάρχει η ελπίδα ότι μπορούν οι άνθρωποι να αλλάξουν. Ομως για τον πρώην πρωθυπουργό προφανώς ισχύει η παροιμία «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του».
Ενδεικτικά αναφέρω την άποψη του Γιάνη Βαρουφάκη για τα επιτεύγματα Τσίπρα σε έναν μόνο τομέα, στη δημιουργία του Υπερταμείου: «Οι δανειστές έδωσαν εντολή στον Τσακαλώτο και στον Τσίπρα να φτιάξουν ένα super fund –λες και είναι Σούπερμαν– και στο οποίο θα βάλουμε όλη τη δημόσια περιουσία, όση δεν έχουμε ξεπουλήσει ήδη. Παραδώσαμε τα κλειδιά όλης της δημόσιας περιουσίας σε ξένες δυνάμεις. Αυτό δεν το έκανε ούτε η Βέρμαχτ!»
Για να μην αναφερθούμε στο επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια. Όμως το κόμμα του, με την πολιτική που εφάρμοσε το πρώτο εξάμηνο του 2015, έφερε στη χώρα το τρίτο, αχρείαστο μνημόνιο και ακολούθως η Ελλάδα ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που τέθηκε σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας. Από αυτήν την έβγαλε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τον Αύγουστο του 2022, μετά από συνεχόμενες θετικές αξιολογήσεις για την οικονομία μας.
Όσο για το επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταφέρει να ρυθμίσει το χρέος, οι αριθμοί λένε ότι το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα παρέλαβε το δημόσιο χρέος στο 180% και το παρέδωσε, 4,5 χρόνια αργότερα, στο 181%. Αντίθετα, επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας, και συγκεκριμένα το 2022, το δημόσιο χρέος σημείωσε τη μεγαλύτερη και ταχύτερη πτώση στην ΕΕ, κατά 36 μονάδες και βρίσκεται πλέον στο 160%, ενώ σύμφωνα με τις προβλέψεις που έχουν γίνει, το 2028 θα είναι στο 130%.
Για να μην αναφερθούμε στο πού άφησε τον κατώτατο μισθό, την ανεργία και την ανάπτυξη και πού βρισκόταν το αξιόχρεο και η επενδυτική βαθμίδα της χώρας όταν ο ανησυχών Αλέξης Τσίπρας αποχώρησε το 2019.
Εκ του πονηρού
Αναφέραμε ενδεικτικά τα παραπάνω στοιχεία της οικονομίας, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός ανησυχεί μην πάμε στα… βράχια! Αλλά ο κ. Τσίπρας με τα όσα έλεγε μέχρι να γίνει ο πιο πειθήνιος οπαδός των μνημονιακών πολιτικών, δεν κινδύνεψε να ρίξει μόνο τη χώρα στα βράχια, αλλά και το ίδιο του το κόμμα. Όχι μόνο γιατί δεν μπόρεσε να το αλλάξει, μετά το μήνυμα που του έστειλαν οι πολίτες το 2019 απομακρύνοντάς τον από την εξουσία, αλλά το οδήγησε και στη συντριβή το 2023.
Και για να είναι σίγουρος ότι ο ίδιος θα μείνει ως εναλλακτική πρόταση «μεσσία», φρόντισε να… παραδώσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον Στέφανο Κασσελάκη, με τα γνωστά αποτελέσματα. Διασπάσεις που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη κοινοβουλευτικά θέση και στις δημοσκοπήσεις, μετά την απομάκρυνση Κασσελάκη, σε ποσοστά κοντά στο 5%-6%!
Και όλα αυτά, για να παραμείνει εκείνος το «άγιο δισκοπότηρο» της Κεντροαριστεράς και ένας… μεσσίας εν αναμονή. Αλλά το δις εξαμαρτείν…
