Καλή βδομάδα, πουλάκια μου, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, κι ο Θεός μαζί μας, και μη μου πείτε ποιος Θεός, όποιος είναι εύκαιρος. Θα μου πεις, αν είσαι βλαμμένος ή ψεκασμένος ή έχεις κάψει φλάντζα, κανένας Θεός δεν μπορεί να σε βοηθήσει, δεδομένου μάλιστα ότι Αυτός σού προκάλεσε τη ζημιά. Θεός δεν είναι;

 

Γράφει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ

 

Αυτό άλλωστε πρεσβεύουν και όλοι οι χριστιανοί, αλλά και οι μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι και όλοι όσοι γνωρίζουν τον μοναδικό Θεό τους αυτοπροσώπως και συζητάνε συχνά μαζί του. Μήπως αυτοί δεν μας πληροφορούν κάθε τόσο «ήταν θέλημα Θεού», σε βαθμό που να πιστεύει κάποιος ότι δεν έφταιγε ούτε ο σταθμάρχης ούτε η ελληνική κακοδαιμονία ούτε οι κυβερνήσεις. Ο Μεγαλοδύναμος αποφάσισε για το δυστύχημα. Αν Αυτός δεν ήθελε, δεν θα γινόταν.

Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τη θεολογία, ας μην τα φορτώσουμε όλα στον ασπρομάλλη Παντοκράτορα που μας παρακολουθεί με ενδιαφέρον από τον έβδομο ουρανό, ας δούμε τα πράγματα με εργαλείο τη λογική.

Το ελληνικό κράτος δεν είναι καλό, οι περισσότερες ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αλλά μιλώντας συγκεκριμένα για τρένα, πετάχτηκαν –κανείς δεν ξέρει πού– 700 εκατομμύρια από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και ποιος ξέρει πόσα ακόμα από το ελληνικό κράτος, δηλαδή από τους Έλληνες φορολογουμένους.

Όμως, παρ’ όλα τα κενά, τα λάθη, τις παραλείψεις και τις λαμογιές, τίποτα από αυτά δεν θα λέγαμε αν δεν υπήρχε ένας άχρηστος, ανίκανος και ψυχολογικά διαταραγμένος τύπος που αποφάσισε, χωρίς καν να το πάρει είδηση, να βάλει δύο τρένα να συγκρουστούν μετωπικά, αντιθέτως κινούμενα στην ίδια γραμμή.

Καταλάβατε; Αν δεν ήταν ο κυρ Βασίλης με τη μηδενική αντιληπτική ικανότητα, ο οποίος ούτε εκ των υστέρων κατάλαβε τι έγινε, ως πάσχων από ψυχωσική συνδρομή ή χάλαση συνειρμού, και παραμίλαγε ως υπνωτισμένος, θα ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι όπως ήμασταν και πριν.

Για πείτε μου, ξέρουμε όλοι εμείς οι σοφοί πόσα άλλα πράγματα στη χώρα είναι σάπια; Ξέρουμε πού θα σκάσει η επόμενη σφαλιάρα;

 

Όλοι στον… κόσμο τους

Είχε πει κανείς πριν από το δυστύχημα ότι τα τρένα μας έχουν πρόβλημα; Είχε πει κανείς ότι δεν λειτουργούν τα συστήματα που είχαμε αγοράσει; Μας είχε προειδοποιήσει κάποιος ότι μπορεί ένας ηλίθιος να βάλει δύο τρένα αντίθετα στην ίδια γραμμή; Μια χαρά ήσυχοι θα ήμασταν, πιστεύοντας πως όλα έχουν καλώς.

Καλώς κλέβουν οι γύφτοι τα καλώδια, καλώς τα λιώνουν οι σκράπερ, καλώς κάποιοι βουτάνε βαγόνια και τα πουλάνε και καλώς δεν υπάρχει κανένας υπηρεσιακός έλεγχος, ούτε πρωτοβάθμιος ούτε δευτεροβάθμιος ούτε δενξερωβάθμιος.

Κι όλα αυτά που λέμε τώρα για χρόνιες παθογένειες, που προφανώς υπάρχουν, θα ήταν μπαρμπούτσαλα, η κρατική ολιγωρία θα ήταν ανύπαρκτη κι εμείς ανυποψίαστοι πολίτες, δηλαδή πελάτες, πεφτοσυννεφάκηδες εν αναμονή.

Θέλω να πω ότι όλα αυτά που τώρα «ανακαλύψαμε» δεν εμπόδιζαν τα τρένα να κινούνται στοιχειωδώς κανονικά χωρίς να συγκρούονται, οι γραμμές και τα κλειδιά δεν έκαναν του κεφαλιού τους, τα στελέχη και οι συνδικαλιστές του ΟΣΕ ήταν στον κόσμο τους ως επί το πλείστον, μέχρι που ένας κυρ Βασίλης μάς ξύπνησε απότομα.

Πολύ καλά κάνουμε και μιλάμε για παθογένειες, και μακάρι να τις εντοπίσουμε και να τις διορθώσουμε, πριν γίνει το επόμενο κακό, όμως αυτό είναι πολύ δύσκολο για μας τους πολίτες και για τους αρμόδιους, σε μια χώρα όπου είμαστε αυτοί που είμαστε, όπου φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι κι όπου για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, το μόνο που ξέρουμε είναι να βγαίνουμε στους δρόμους μέρα παρά μέρα, να σπάμε και να καίμε, πιστεύοντας ότι μια καταστροφή διορθώνεται με πολλές άλλες.