Σε μια σουρεαλιστική τοποθέτηση ΠΑΣΟΚικού τύπου προχώρησε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Θανάσης Γλαβίνας, σε πάνελ του Action 24 με τους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και Άννα Λιβαθυνού, με συμμετέχοντες τον Κώστα Τσιάρα από τη Νέα Δημοκρατία και τον Θανάση Θεοχαρόπουλο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κληθείς να σχολιάσει το διθυραμβικό δημοσίευμα του Economist, το οποίο ανακήρυξε ως χώρα της χρονιάς την Ελλάδα, ο Θανάσης Γλαβίνας έσπευσε να δηλώσει ότι δεν θα κάνει «το ίδιο που κάνουν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όπως με το Politico» που το απαξιώνουν λέγοντας «μα ποιος το γράφει αυτό; Δεν έχει καμία αξία», μόνο και μόνο για να αναιρέσει τον εαυτό του, μετά από μερικά δευτερόλεπτα. Η κριτική που έκανε στο άρθρο του Economist ήταν ακριβώς αυτή: «δεν ζει στην Ελλάδα ο Economist, δεν ξέρει, παραπλανήθηκε». Με την ειδοποιό διαφορά ότι ο Economist γράφει βάσει επισήμων οικονομικών στοιχείων, τα οποία είναι μετρήσιμα. Το Politico γράφει αφηγήματα. Ψιλά γράμματα για το ΠΑΣΟΚ, κάτι τέτοιες λεπτομέρειες.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι λέξεις με τις οποίες αναφέρθηκε στα δημοσιεύματα του Politico (για το λαθρομεταναστευτικό, τις υποκλοπές και όλα τα αντιπολιτευτικά αφηγήματα, με τα οποία καταπιάνεται), τα οποία χαρακτήρισε «διαβολές». Όποιο λεξικό και αν ανοίξει κανείς, στο ρήμα «διαβάλλω» προκειμένου να δει την ερμηνεία, θα διαβάσει «κατηγορώ σε τρίτους ψευδώς, δυσφημώ, συκοφαντώ», το οποίο είναι ακριβές, διότι η χώρα πράγματι διαβάλλεται από το συγκεκριμένο μέσο - και μάλιστα σε πολύ συγκεκριμένα αφηγήματα, με χαρακτηριστικότερα εκείνα του λαθρομεταναστευτικού και των υποκλοπών. Το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ επικαλείται και υπερασπίζεται μέσα που διαβάλλουν την Ελλάδα. Ωραίος ο Φαίδων!
Επίσης, αυτό που αξίζει να σημειωθεί, είναι ότι δεν γράφει «το Politico» γενικώς, αλλά η ανταποκρίτριά του στην Ελλάδα, η Νεκταρία Σταμούλη. Η οποία κυρία Σταμούλη, όλως τυχαίως έναν μήνα πριν από τις εκλογές του 2019, προσελήφθη στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, το ΑΠΕ / ΜΠΕ. Διαβολική η σύμπτωση της πρόσληψής της, στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα συνεχή βολικά αντιπολιτευτικά αφηγήματα στο Politico. Προφανώς και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης λοιπόν, μεταξύ των δημοσιευμάτων του Politico που αφορούν την πολιτική άποψη του συντάκτη τους, με το δημοσίευμα του Economist που αφορά μετρήσιμα στοιχεία της οικονομίας. Αλλά είπαμε, ψιλά γράμματα αυτά για την (κέντρο;)Αριστερά.
Η δήλωση του Θανάση Γλαβίνα
Γιώργος Κακούσης: «Διαβάζω το χθεσινό άρθρο του "ξινού" Economist, γενικά. Του σκληρού με την Ελλάδα Economist. Το οποίο λέει "χώρα της χρονιάς η Ελλάδα". Πιστεύετε ότι αυτό δικαιώνει το αφήγημά σας, ότι ο κόσμος πένεται, η Ελλάδα καταστρέφεται, η οικονομία πάει κατά κριμνόν και τα υπόλοιπα;»
Θανάσης Γλαβίνας: «Εγώ δεν θα μπω στη συζήτηση που έχουν κάνει κατά καιρούς τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όταν ξένα μέσα διαβάλλουν τη χώρα και λένε "μα ποιος το γράφει αυτό; Δεν έχει καμία αξία", γιατί έχουν γίνει και αυτά και τα έχουμε δει κύριε Τσιάρα από στελέχη σας, να απαξιώνουν διεθνή μέσα. Εγώ δεν θα πω για το Politico, που κατά καιρούς όταν γράφει ότι το κράτος δικαίου στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ άσχημη μοίρα - αλλά τότε μάλλον είναι μια Παρασκευή πρωί για τη Νέα Δημοκρατία, τα έχουν γράψει -»
Κώστας Τσιάρας: «Καλά, όταν όμως έχουμε την πρώτη θετική έκθεση για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, από τότε που γίνονται εκθέσεις για το κράτος δικαίου, αυτό είναι κάτι που το αξιολογεί κανείς».
Θανάσης Γλαβίνας: «Για τις υποκλοπές γίναμε περίγελως σε όλα τα μέσα στον κόσμο».
Κώστας Τσιάρας: «Αυτό είναι υπό δικαστική διερεύνηση».
Θανάσης Γλαβίνας: «Γίναμε όμως. Άρα πράγματι, εδώ πέρα ο Economist ανακηρύσσει την Ελλάδα ως χώρα της χρονιάς. Πάντως στα οικονομικά -παρότι ο Economist, μάλλον δε ζει στην Ελλάδα- ωστόσο τα οικονομικά για πάρα πολύ κόσμο δεν είναι αυτά που θα μπορούσαν να είναι, η ακρίβεια θεριεύει και αυτό δεν είναι ένας λαϊκισμός που το λέμε εμείς, είναι μια μεγάλη πραγματικότητα. Κι όπως φαίνεται, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει μειωθεί σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και αυτό με ευθύνη της κυβέρνησης - τη στιγμή μάλιστα που αυξάνει τους μισθούς των εξωκοινοβουλευτικών υπουργών, νομίζω είναι μια πρόκληση για το κοινό αίσθημα».
