Ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα όπως είναι. Το ελληνικό Δημόσιο, το βασίλειο του «δεν είμαι αρμόδιος», των χαμένων φακέλων και των φραπέ πίσω από το τζάμι, μπήκε επιτέλους στη ζυγαριά. Και ποιος το ζύγισε; Ο πολίτης. Αυτός που τόσα χρόνια πλήρωνε, περίμενε, εκνευριζόταν – και τώρα βαθμολογεί.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε το αυτονόητο που τόσοι απέφευγαν: έβαλε τους δημόσιους υπαλλήλους να λογοδοτήσουν. Όχι σε υπουργούς, αλλά στον κόσμο. Οι «άριστοι από συνήθεια» τελείωσαν. Το άριστα πλέον κερδίζεται, δεν χαρίζεται. Και οι αποδοτικοί επιβραβεύονται – όχι με χειροκρότημα, αλλά με μπόνους.
Το gov.gr σάρωσε στις θετικές κριτικές. Γιατί; Γιατί λειτουργεί. Δεν κάνει διαλείμματα, δεν σου λέει να ξανάρθεις, δεν ζητά φωτοτυπία του αυτονόητου. Αντίθετα, η τοπική αυτοδιοίκηση βγήκε στη σέντρα. Οι πολίτες μίλησαν και δεν χάιδεψαν κανέναν. Χαμηλές βαθμολογίες, με εξαίρεση λίγους δήμους που δείχνουν πως, τελικά, γίνεται.
Ο πρωθυπουργός το είπε καθαρά: οι δήμαρχοι να προβληματιστούν. Γιατί όταν ο πολίτης αρχίσει να βάζει βαθμούς, δεν θα μείνει στην κριτική. Θα περάσει στον αποκλεισμό. Και όποιος ακούει «αξιολόγηση» και τον πιάνουν τα αντισυνταγματικά του, να το ξανασκεφτεί: η κοινωνία δεν αντέχει άλλο το «δεν βαριέσαι».
Δεν πρόκειται για επανάσταση. Πρόκειται για κάτι χειρότερο – για έλεγχο. Και ο έλεγχος φοβίζει μόνο όσους έχουν κάτι να κρύψουν. Το κράτος αποφάσισε να δει αν δουλεύει. Όχι θεωρητικά – με στοιχεία. Και αυτό, όσο κι αν ενοχλεί μερικούς, είναι το πιο ριζοσπαστικό βήμα των τελευταίων δεκαετιών.
