Η ανακοίνωση της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα και η παρουσίαση του αμερικανικού σχεδίου 20 σημείων από τον Ντόναλντ Τραμπ δεν αποτελούν απλώς μια ακόμα διπλωματική πρωτοβουλία. Για πρώτη φορά, οι μεγάλες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες εμφανίζονται ενωμένες πίσω από την Ουάσινγκτον, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα ότι η επόμενη μέρα στη Γάζα δεν θα περιλαμβάνει τη Χαμάς ως κυρίαρχο παίκτη. Η συμμετοχή της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά και χωρών όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Τουρκία, η Ινδονησία και το Πακιστάν, επιβεβαιώνει ότι η περιφερειακή στήριξη στον Αμερικανό πρόεδρο είναι ουσιαστική και όχι διακοσμητική.
Το σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία μιας Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης (ISF), που θα αναπτυχθεί άμεσα στη Γάζα με αποστολή να εκπαιδεύσει και να υποστηρίξει παλαιστινιακές αστυνομικές δυνάμεις. Η καινοτομία εδώ είναι ότι οι νέες αυτές δομές ασφαλείας δεν θα είναι υπό την επιρροή της Χαμάς. Η εκπαίδευση και η επιτήρηση θα γίνουν με τη συμμετοχή της Ιορδανίας και της Αιγύπτου, δύο χωρών που γνωρίζουν καλά τα όρια αλλά και τις παθογένειες του παλαιστινιακού ζητήματος. Με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά αποξενώνεται η Χαμάς από τη διοίκηση και τον έλεγχο της Γάζας.
Η αποδοχή του σχεδίου από τόσες πολλές μουσουλμανικές χώρες δίνει στον Τραμπ το πολιτικό κεφάλαιο να παρουσιάσει τη συμφωνία ως ιστορική νίκη. Δεν είναι τυχαίο ότι μίλησε για μια «ιστορική μέρα ειρήνης» στις 29 Σεπτεμβρίου. Για πρώτη φορά, η Χαμάς βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διεθνή συμμαχία που δεν περιορίζεται στη Δύση, αλλά αντλεί νομιμοποίηση και από τον αραβικό κόσμο.
Αν πράγματι εφαρμοστεί, το σχέδιο θα σημάνει την αρχή μιας νέας εποχής: η Γάζα θα πάψει να είναι προπύργιο μιας οργάνωσης που επένδυσε στη βία και θα μπει σε τροχιά ομαλότητας, με διεθνή επιτήρηση, οικονομική ανασυγκρότηση και πολιτική αναδιοργάνωση. Με άλλα λόγια, ο Τραμπ –με τη στήριξη των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών– φαίνεται πως επιτυγχάνει εκεί όπου όλοι οι προκάτοχοί του απέτυχαν: να πετάξει τη Χαμάς έξω από το παιχνίδι.
