Λίγα 24ωρα προτού ανοίξουν οι κάλπες στη Γαλλία, οι μετασεισμοί που προκάλεσε η ριψοκίνδυνη ούτως ή άλλως απόφαση του Εμανουέλ Μακρόν να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές συνεχίζονται. Το πρόβλημα ωστόσο όχι μόνο για τους Γάλλους, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη, είναι ότι οι δονήσεις αυτές μοιάζουν με... προσεισμικές εν όψει της επικράτησης στην κάλπη των δυνάμεων της Ακροδεξιάς και συγκεκριμένα του συνασπισμού κομμάτων υπό το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν.
Γράφει η Ερση Παπαδάκη
Ο αντίκτυπος μάλιστα είναι ξεκάθαρο πως δεν θα είναι μόνο πολιτικός ή διπλωματικός, αλλά θα έχει και οικονομικές προεκτάσεις. Ηδη η κατακρήμνιση που έχει υποστεί το χρηματιστήριο του Παρισιού από την επομένη των ευρωεκλογών μαρτυρά το πόσο αρνητικά μπορεί ν’ αντιδράσει στο ενδεχόμενο της νίκης της Ακροδεξιάς στις βουλευτικές εκλογές, αλλά και ποιοι μπορούν να είναι οι δημοσιονομικοί και άλλοι κίνδυνοι που θ’ απειλήσουν τη γαλλική και την ευρωπαϊκή οικονομία γενικότερα.
Ο βασικός λόγος είναι η απειρία διακυβέρνησης των στελεχών της Ακροδεξιάς, τα οποία, σύμφωνα με αναλυτές, είναι πολύ πιθανό με τους χειρισμούς τους να επιτείνουν την αρνητική κατάσταση που έχει ήδη διαμορφωθεί στις χρηματαγορές και βέβαια τις συνέπειές της. Παράλληλα, θα κλονιστεί η εμπιστοσύνη που έχουν οι Βρυξέλλες απέναντι στο Παρίσι, αφού ακόμη και η συγκατοίκηση του Εμανουέλ Μακρόν με τη Μαρίν Λεπέν είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει αναταράξεις και θα εμποδίσει κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν όλες τις πτυχές της ενωσιακής πολιτικής – από την άμυνα και την ενέργεια έως το εμπόριο και τη βιομηχανία. Ηδη είναι χαρακτηριστικό ότι ο ηγέτης των ακροδεξιών λαϊκιστών Ζορντάν Μπαρντελά δήλωσε ότι θέλει να εξασφαλίσει μειωμένη συνεισφορά της Γαλλίας στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Απειλή αστάθειας
Σε πολιτικό επίπεδο πάντως έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η τοποθέτηση του Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος όχι μόνο χαρακτήρισε ως απειλή για τη Γαλλία τόσο τις δυνάμεις της Ακροδεξιάς όσο και της Αριστεράς, αλλά επιπλέον μίλησε για τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου σε περίπτωση επικράτησής τους. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες, αφού ο συνασπισμός υπό το Εθνικό Μέτωπο προηγείται με διαφορά 4-5 ποσοστιαίων μονάδων από τη συμμαχία αριστερών και πρασίνων, ενώ το κόμμα του Μακρόν βρίσκεται στην τρίτη θέση.
Τούτων δοθέντων, οι φόβοι για αστάθεια στη Γαλλία και αντανακλάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι υπαρκτοί. Για πολλούς πάντως ο Εμανουέλ Μακρόν επιχείρησε να μιμηθεί τον Σαρλ ντε Γκολ, ο οποίος είχε θέσει μετά τον Μάη του ’68 το δίλημμα «ή εγώ ή το χάος», αλλά καταλήγει τελικώς να συγκρίνεται με τον Ζακ Σιράκ, ο οποίος επίσης προχώρησε το 1997 σε πρόωρες εκλογές μετά τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, αλλά βρέθηκε να συγκατοικεί (πολιτικά) με τον τότε ηγέτη των Σοσιαλιστών Λιονέλ Ζοσπέν. Ο ίδιος πάντως επιμένει να καλεί τους πολίτες «να μη φοβηθούν και να ψηφίσουν κατά των άκρων», υπερασπιζόμενος την απόφασή του να οδηγήσει τη Γαλλία σε πρόωρες εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, το προβάδισμα του Εθνικού Μετώπου και της ακροδεξιάς συμμαχίας δεν σημαίνει ότι θα κατορθώσει να αποκτήσει και αυτοδυναμία – τουλάχιστον με βάση όσα σήμερα δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Ούτως ή άλλως, το πολύπλοκο εκλογικό σύστημα στη Γαλλία, με τις έδρες να κατανέμονται σε μονοεδρικές περιφέρειες και σε δύο γύρους μεταξύ των επικρατέστερων υποψηφίων δεν επιτρέπει να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις, αφού σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος θα παίξει και η συμμετοχή.
