Τι κι αν πέρασαν 33 χρόνια από εκείνη τη μαύρη μέρα της δολοφονίας του σπουδαίου Παύλου Μπακογιάννη; Οι ιδέες του, πιο επίκαιρες από ποτέ, παραμένουν ζωντανές για πάντα…
Γράφει ο Φώτης Καρύδας
«Κράτα, λοιπόν, όσο μπορείς ελεύθερη την ψυχή σου. Και ανοιχτό τον νου για τις αυριανές σου σκέψεις και ιδέες». Στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» δολοφόνησαν άνανδρα έξω από το πολιτικό γραφείο του τον Παύλο Μπακογιάννη. Ηθελαν να κρατήσουν κλειστό το στόμα του ανθρώπου που οραματιζόταν την ενότητα του έθνους μας και έδινε διαρκή αγώνα για την εθνική συμφιλίωση.
Τι κι αν πέρασαν 33 χρόνια από εκείνη τη μαύρη μέρα; Οι ιδέες του, πιο επίκαιρες από ποτέ, παραμένουν πάντα ζωντανές. Θεωρούσε επιβεβλημένη την επούλωση των πληγών του εμφυλίου πολέμου και του εθνικού διχασμού. Ηταν άλλωστε και ο εισηγητής από την πλευρά της ΝΔ του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε νόμος το 1989.
«Επειδή διαφωνούμε δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε», είχε δηλώσει σε όλους τους τόνους ο μεγάλος αυτός πολιτικός άνδρας, ενάντια στο μίσος και τον πολιτικό διχασμό που διαχρονικά δηλητηριάζει την κοινωνία μας. Ο πολιτικός πολιτισμός και το δημοκρατικό ήθος του ενοχλούσαν τόσο πολύ τους εχθρούς της δημοκρατίας, σε σημείο που τον δολοφόνησαν.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα η τρομοκρατία έχει ιδεολογική και πολιτική κάλυψη. Πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονται κατά καιρούς με πάθος τον δολοφόνο του Παύλου Μπακογιάννη, μάλιστα ορισμένοι συμμετείχαν και ως μάρτυρες στη δίκη της «17 Νοέμβρη». Από την άλλη, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στοιχήθηκε πίσω από πανό που έγραφε «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη», κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας του δολοφόνου Δημήτρη Κουφοντίνα.
Ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα έχει τελειώσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους. Μόνο ενωμένοι θα καταφέρουμε να νικήσουμε την τρομοκρατία στη χώρα μας. Η δημοκρατία δεν εκδικείται, ούτε εκβιάζεται όμως από κανέναν.
Η σκέψη μας πρέπει να είναι στα νέα παιδιά, που μαθαίνουν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος, το καλό από το κακό. Οι τρομοκράτες δεν είναι ήρωες, είναι απλώς δολοφόνοι. Είναι οι θρασύδειλοι εκείνοι «άνθρωποι» που κρυμμένοι πίσω από κουκούλες, σκοτώνουν κάποιον συνήθως πισώπλατα όπως τον Παύλο, επειδή δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν με επιχειρήματα. Να ξέρουν πως δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Θα κρατάμε για πάντα ψηλά τη μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη και θα πορευόμαστε με τις αξίες και τα ιδανικά του.
